بسم الله الرحمن الرحیم شرح خطبه ها ۱۳۰۱/۸/۱۲ - ۷ ربیع الثانی
💢خطبه ۱۵۹ 💢 حسن همجواری با زیر دستان
🔷ولقد اَحسَنتُ جِوارَکم من همنشین و همجوار خوبی برای شما بودم با اینکه من حاکم و شما رعیت من بودید .حسن همجواری با شما داشتم .
🔷واَحَطتُ بجُهدی مِن ورائِکم نه تنها مقابل دیدگان شما ، پشتیبان شما بودم . بلکه در غیاب و پشت سر شما هم هوادارتان بودم.[اَحَطتُ]
🔷واعتَقَتُکم مِن رِبَقِ الذُل ، و حلقِ الضَیمِ خلفا تا توانستند شمارا برده ی خود، و بند[رِبَق] ذلت به گردن شما انداختند و من ، حلقه های ظلم و طناب حقارت و بردگی را از گردن شما گشودم.[اعتقتکم]
🔷شکراً مِنّی لِلبِرِ القلیل رابطهٔ متقابل شما بامن چه بود ؟ نیکی خیلی کمی بود از شما در حق من . و من در برابر خیر قلیل شما خیر کثیر به شما رساندم .
🔷و اِطراقاً لمّا اَدرَکَهُ البَصَر در حق من جرم کردید . ناسزا گفتید ، امر مرا امتثال نکردید ، وظائف خود را انجام ندادید . بر همه اینها چشم بستم [اطراقاً] و بالاتر از آن به شما احسان کردم . احسانی که ما به آن امر شدیم یک قانون کلی گذاشتند که عدالت بعنوان قانون رعایت شود این ،حداقل اعتدال و قانون است این کف پایین است کف بالاتر احسان و گذشت است
🔷وشَهِدَهُ البَدَنَ منَ المنکرِ الکثیر حق جار و همجواری اینست که از لغزش او باید گذشت و باید کریمانه هم معاشرت کرد . این یک حق است.اگر رعایت نشود حق رعایت نشده است. قانون عدالت را گذاشته عدالت کم است احسان لازم است .
حسن همجواری : اگرهمسایه را اذیت کنید ظالم هستید. اگر در مقابل اذیت همسایه، بر قیاس قانون رفتار کنی عدالت است ولی انتظار ما اینست : کسی که در مکتب الهی بزرگ شده و در تربیت علوی ، رشد کرده لاجرم باید، چنین باشد که در مقابل عمل دیگران عفو و بخشش و صبر باید زیاد باشد . اگر در مقابل ذره ای احسان دیگران ، کوه احسان کرد بدون چشمداشت ، دست پروردهٔ علی است .و خُلق خدایی ست که باید به آن مزین شد .
اللهم اکرمنا بکرامهِ الایمان
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیانثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
علی جان!
یک حاجی در طواف داری به دهان/ یک حیدر در مصاف داری به دهان/ یک تیغ دو دم به دست داری آقا/ یک تیغ دو دم غلاف داری به دهان/
بسم الله الرحمن الرحیم
شرح خطبه ها
۱۳۰۱/۸/۱۲ - ۷ ربیع الثانی
💢خطبه ۱۵۹ 💢
حسن همجواری با زیر دستان
🔷ولقد اَحسَنتُ جِوارَکم
من همنشین و همجوار خوبی برای شما بودم
با اینکه من حاکم و شما رعیت من بودید .حسن همجواری با شما داشتم .
🔷واَحَطتُ بجُهدی مِن ورائِکم
نه تنها مقابل دیدگان شما ، پشتیبان شما بودم . بلکه در غیاب و پشت سر شما هم هوادارتان بودم.[اَحَطتُ]
🔷واعتَقَتُکم مِن رِبَقِ الذُل ، و حلقِ الضَیمِ
خلفا تا توانستند شمارا برده ی خود، و بند[رِبَق] ذلت به گردن شما انداختند
و من ، حلقه های ظلم و طناب حقارت و بردگی را از گردن شما گشودم.[اعتقتکم]
🔷شکراً مِنّی لِلبِرِ القلیل
رابطهٔ متقابل شما بامن چه بود ؟ نیکی خیلی کمی بود از شما در حق من .
و من در برابر خیر قلیل شما خیر کثیر به شما رساندم .
🔷و اِطراقاً لمّا اَدرَکَهُ البَصَر
در حق من جرم کردید .
ناسزا گفتید ، امر مرا امتثال نکردید ، وظائف خود را انجام ندادید . بر همه اینها چشم بستم [اطراقاً]
و بالاتر از آن به شما احسان کردم .
احسانی که ما به آن امر شدیم
یک قانون کلی گذاشتند که عدالت بعنوان قانون رعایت شود
این ،حداقل اعتدال و قانون است
این کف پایین است
کف بالاتر احسان و گذشت است
🔷وشَهِدَهُ البَدَنَ منَ المنکرِ الکثیر
حق جار و همجواری اینست که از لغزش او باید گذشت و باید کریمانه هم معاشرت کرد .
این یک حق است.اگر رعایت نشود حق رعایت نشده است. قانون عدالت را گذاشته
عدالت کم است احسان لازم است .
حسن همجواری : اگرهمسایه را اذیت کنید ظالم هستید. اگر در مقابل اذیت همسایه، بر قیاس قانون رفتار کنی عدالت است
ولی انتظار ما اینست : کسی که در مکتب الهی بزرگ شده و در تربیت علوی ، رشد کرده لاجرم باید، چنین باشد که در مقابل عمل دیگران عفو و بخشش و صبر باید زیاد باشد .
اگر در مقابل ذره ای احسان دیگران ، کوه احسان کرد بدون چشمداشت ، دست پروردهٔ علی است .و خُلق خدایی ست که باید به آن مزین شد .
اللهم اکرمنا بکرامهِ الایمان