یار علی
بسم الله الرحمن الرحیم
💢 خطبه ۱۴۰ 💢
نهی از غیبت
خطبه اخلاقی، باموضوع کلی ، غیبت ، عیب جویی ، که فضای جامعه امروزی ما هم هست.
مخاطب کلام دینداران هستند.
🔶وانما ینبغی لاَهلِ العصمةِ والمصنوعِ الیهم فی السلامةِ اَن یَرحَمُوا اهلَ الذُنوبِ والمَعصیة
بدرستی که سزاوار است برای کسی که عصمت دارد.(از گناهانی بدور است)
مانند اینکه عده کثیری از شیعیان از شرابخواری عصمت دارند. گرچه گناهان دیگری هم داشته باشند.
دوری از گناه را خدای متعال به آنها احسان کرده[مصنوعِ الیهم]سلامت از گناه را به آنها هدیه کرده ، باید به دیگران(گنهکار)ترحم کند.
اگر در جایی بیماری باشد ، اورا ترحم می کنند یا سرزنش!!!
گنهکار بیمار است نیاز به ترحم دارد.نباید او را با عیب جویی و با یک حقارت نگاه کرد.
✅عصمت از گناه ، باید خود شخص ترک گناه کند ولی بدون توسل به عصمت نمیرسد. خدا باید کمک کند. اگر کسی به این نتیجه رسید که شخصا آلوده به گناه نشده و به خود متکی باشد، تا باور نکند که خدا عصمت میدهد هیچ گناهی را نمی‌تواند ترک کند.
🔶ویکونَ الشکرُ هو الغالبَ علیهم ، والحاجِزَ لَهم عنهم
اگر راست می گوید که عصمت از گناه دارد ، باید شکر بر او غالب باشد.
شکر گذار باشد این شکر مانع میشود[حاجِز] که از دیگران (گنهکار) عیب جویی کند.
تمام وجود باید مشغول به شکر باشد که خدا او را از گناه حفظ کرده و در مقابل فسق و فجور او را ایمن داشته ، اگر مشغول به شکر باشد فرصت غیبت و پرداختن به عیوب دیگران فراهم نمیشود.
بقدری بخود مشغول باشد که فرصت نکند تا دیگران را قضاوت کند.
🔶فکیفَ بالعائِبِ الذی ابَ اَخاهُ ،و عَیَّرَةِ بِبَلواهُ
چگونه است حال کسی که خود، عیب داردو عیب دیگران را جستجو میکند.[عائِب]
و دیگران را به اشتباه و گرفتاری[بلواهُ] سرزنش می کند.
🔶اَما ذکَرَ مَوضعَ سَترِ اللهِ علیه مِن ذنوبهِ
مما هو اعظمُ منَ الذنبِ الذی عابَهُ بهِ
انسانی که خود عیب دارد و در حال عیب جویی از دیگرانست.ایا پرده پوشی خدا را از کرده های خود بیاد نمی آورد!!
آیا نمی‌داند خدا او را یاری داد تا محبوب دیگران قرار گرفت.
آن گناهی که خدا از او پرده پوشی کرد بمراتب بزرگتر از گناهی ست که دیگری انجام داده و عیب جو [عابَه] گنهکار را ملامت میکند.
✳️ متن دعای زیارت امام رضاست: که اگر دیگران گناه را می‌دانستند ما را طرد میکردند ، حاکمان می‌دیدند از شهر بیرون میکردند ، پدر و مادر می فهمید نمی‌پذیرفت. اما خدا پرده پوشی کرد. خدا نسبت بما پرده پوشی کرد و ما نسبت به دیگران پرده دری !!
باید مظهر، اسما و صفات خدا باشیم .
او جواد است ماهم جواد باشیم.
او کریم است ماهم کریم باشیم.
او ستار است ماهم ستار باشیم.
🔶و کیفَ یَذُمُّهُ بذنبٕ قد رَکِبَ مِثلَه
چگونه است که دیگران را مذمت و تحقیر میکند در حالیکه همان گناه را در خفا مرتکب میشود.[قد رکب] در حالیکه دیگری آشکارا انجام میدهد. خطاکار در ظاهر و باطن همین است ، اما عیب جو نفاقانه خطا میکند.
🔶فاِن لم یَکن رَکبَ ذالکَ الذنبَ بعَینِهِ فقد عَصیَ اللهُ فیما سِواهُ مِما هو اعظَمُ منه
اگر کسی اقرار کند چنان گناهی مانند او مرتکب نشده.[لم بکن رَکِب] حضرت پاسخ میدهد. اگر گنهکار یک گناه میکند ، عیب جو هم گناه دیگری میکند. بر سر اسم گناه که مشکلی نیست.مهم امر گناه است که سر میزند.
اگر عیب‌جو همان گناه خاص را نکرده خدا را در جای دیگر عصیان کرده[عصی الله فیما سواهُ] که گاهاً گناه عیب جو از گناه دیگری بزرگتر است [مما هو اعظم]
🔶وایمُ اللهِ لَئن لم یَکن عصاهُ فی الکبیرَِ و عَصاهُ فی الصغیرِ لَجُرأتُهُ علیٰ عیبِ الناسِ اکبر
قسم بخداوند، اگر کسی ادعای بی گناهی دارد و مرتکب گناه کبیره هم نمیشود اما، خدا را با گناه کوچک عصیان می کند.
و اینکه در مقابل خدا جرأت پیدا کرده ، عیب مردم را به زبان آورد.غیبت دیگران کند، اهانت و تحقیر دیگران بگوید. این حرآت کردن بمراتب بزرگتر است . وگناه کبیره تر از این عمل !!!
بندگان عیال خدا هستند (الخلقُ عِیالُ الله)و خدا در قبَل عیال خود غیرتمند است . خدای غیور اجازه نمی‌دهد که هر کسی نسبت به بندگان و عیال خود، هتک حرمت کند. و عیب جو جرات کرده در مقابل خدا به عیال خدا اهانت کند. با وجود اینکه ادعا دارد که گناه کبیره ندارد.
این گناه بزرگتر نیست !!!
🔶یا عبدَاللهِ لا تَعجَل فی عیبِ احدٕ بذنبِهِ فلَعَلَّهُ مَغفُورٌ لهُ
ای بندگان خدا در عیب جویی و بی آبرو کردن دیگران عجله نکنید.شاید همان گنااه را خدا بخشیده باشد[مغفورٌ له]
فضای مجازی امروزی فضایی پر از آبرو ریزی هتک حرمت ، و ترور شخصیت موج میزند.
🔶ولا یَأمنُ علیٰ نفسِکَ صغیرَ معصیَةٕ فلَعلَّکَ مُعَذَّبٌ علیِهِ
ای بندگان خدا ، بخاطر کوچکی گناه خود ، خود را در امنیت نبینید.[لا یأمنُ]چه بسا خدا همان گناه را نبخشیده باشد و عذاب کند.
(خوف و رجا است)شاید ببخشد و شاید نباشد.
🔶فَلیَکفُف مَن عَلِمَ منکم عیبَ غیرهِ لِما یعلَمُ مِن عیبِ نفسهِ
انسان باید از آشکار کردن عیوب دیگران خودداری کند کف نفس داشته باشد [یَکفُف]
انسان تا وقتی خود عیب دارد ، حق ندارد عیوب دیگران را عیب جویی و آشکار کند.
اگر هم در گناهی به پاکی وعصمت رسیده حق اهانت ندارد.
🔶ولیَکنِ الشکرُ شاغلاً لهُ علیٰ مُعافاتِهِ مِمَّا ابتُلِیَ بهِ غیرُهُ
انسان باید مشغول به شکر باشد، بخاطر سالم ماندن و عافیت از گناه [مُعافات] تافرصت عیب جویی از مبتلایان [مَا ابتلیٰ]نکند و عیب نبیند. و اگر دید به عیوب و گناه خود بپردازد.
اللهم اعصِمنا من الافات و الشرور
الحمد لله رب العالمین