خطبه مهمی ست از این جهت که در مرام ومکتب حضرت امیر زمان مطرح نیست اهداف مطرح أست مهم نیست در چه سال ودر چه برهه یی از تاریخ باشد مهم آن أست که دل وقلب ، روح با علی هست یا نه؟
اگر قلب با علی باشد در هر جا که ایشان حضور داشته، شما هم بوده اید جزء شهدای بدر وحنین محسوب میشوید ولی اگر دل با علی نباشد ولو در رکاب ایشان در جمل باشد جزء پا در رکاب جملیها حساب نمیشود.
🔹لما اظفره الله باصحاب الجمل وقتی امیرالمومنین بر اصحاب جمل ظفر حاصل کرد ، یعنی خدا اورا بر اصحاب جمل پیروز کرد. « همه ی کارهای خوب را باید به خدا نسبت داد.»
🔹وقد قال له بعض اصحابه :وَدَدت ان اخی فلانا کان شاهدنا .... عده ای از اصحاب خدمت ایشان رسیدند یکی ازیارانش گفت:من دوست داشتم که رفیقم با من در این معرکه بود ومی دید که شما چگونه دشمنان را سرکوب کردید، اما او نتوانست در جمل حاضر شود
🔹فقال له علیه السلام :اهوی اخیک معنا؟ فقال :نعم حضرت فرمود ما کاری به جسم نداریم آیا دل رفیق تو با ما بود ؟ فکر ومرام وعقیده او با علی همراه بود ؟ گفت: بلی.
🔹فقد شهدنا به درستی که دوست تو باما بود و اجر جمل در کارنامه او ثبت شد .
🔹لقد شهدناها عسکرنا هذا اقوام فی اصلاب الرجال وارحام النساء به درستی که در صواب جمل شریکند کسانیکه در صلب پدران ودر رحم مادرانند هزاران سال بعد متولد میشوند ولی ثواب جمل در کارنامه آنها هست.
🔹سَیَرعَف بهم الزمان یَقوی بِهمُ الایمان روزگاران آنها را بیرون خواهد ریخت [ یرعَف] هزاران سال میگذرد آنها نسل به نسل متولد میشوند .همه ی آنها شریک در پیروزی جمل هستند. آنان کسانی هستند که ایمان بسبب آنها تقویت میشود. گاهی خود ایمان دارم، گاهی سبب تقویت ایمان دیگران میشوم، این دو با هم متفاوت است. هر کس دلش با ما باشد جزء ماست. بدانید تنها کسانی یار ویاور علی هستند که موجب تقویت ایمان دیگران میشوند.
تمام نهج البلاغه ، تک به تک خطبه ها « یا لیتنا کنّا معک» را می طلبد. در هر جمله و هر خطبه باید موضع ما مشخص باشد. با خلیفه ایم یا با علی !!!
خطبه ١٢ بر همه نهج البلاغه حاکم أست. یکی از اصول مهم مکتب ما اینست ؛ زمان مهم نیست دل مهم است. هر جا قلب باشد بودن در همانجا در نامه اعمال ثبت میشود. دل با گناه وگناهکار باشد،شراکت با ظلم و گناهکار ثبت میشود.
اولین زائر اربعین، جابر همراه عطیه وقتی بر قبر ابا عبدالله حاضر شد گفت: « والذی بعَثَ محمداً بالحقِ لقد شارَکناکم فیما دخلتُم فیه » شما به هر اجر ومقامی رسیدید ما هم همان را شریکیم . عطیه معترض شد، که ما سختی های کربلا را نکشیدیم ، چگونه با این شهدا شریک هستیم. جابر روایت پیامبر را خواند. « هر کس گروهی را دوست داشته باشد در عمل با آنها شریک و با آنها محشور میشود
این موضوع چه در جنبه مثبت وچه در جنبه منفی صادق أست. یک نفر ناقه صالح را کشت ولی همه قاتلند . چون همه راضی به این کار بودند در آن فعل شریکند.
استنباط مهم : فکر واندیشه شما در عاقبت شما اثر دارد.
بسم الله الرحمن الرحیم
💢 خطبه ١٢ 💢
خطبه مهمی ست از این جهت که در مرام ومکتب حضرت امیر زمان مطرح نیست اهداف مطرح أست مهم نیست در چه سال ودر چه برهه یی از تاریخ باشد مهم آن أست که دل وقلب ، روح با علی هست یا نه؟
اگر قلب با علی باشد در هر جا که ایشان حضور داشته، شما هم بوده اید جزء شهدای بدر وحنین محسوب میشوید ولی اگر دل با علی نباشد ولو در رکاب ایشان در جمل باشد جزء پا در رکاب جملیها حساب نمیشود.
🔹لما اظفره الله باصحاب الجمل
وقتی امیرالمومنین بر اصحاب جمل ظفر حاصل کرد ، یعنی خدا اورا بر اصحاب جمل پیروز کرد.
« همه ی کارهای خوب را باید به خدا نسبت داد.»
🔹وقد قال له بعض اصحابه :وَدَدت ان اخی فلانا کان شاهدنا ....
عده ای از اصحاب خدمت ایشان رسیدند یکی ازیارانش گفت:من دوست داشتم که رفیقم با من در این معرکه بود ومی دید که شما چگونه دشمنان را سرکوب کردید، اما او نتوانست در جمل حاضر شود
🔹فقال له علیه السلام :اهوی اخیک معنا؟ فقال :نعم
حضرت فرمود ما کاری به جسم نداریم آیا دل رفیق تو با ما بود ؟ فکر ومرام وعقیده او با علی همراه بود ؟ گفت: بلی.
🔹فقد شهدنا
به درستی که دوست تو باما بود و اجر جمل در کارنامه او ثبت شد .
🔹لقد شهدناها عسکرنا هذا اقوام فی اصلاب الرجال وارحام النساء
به درستی که در صواب جمل شریکند کسانیکه در صلب پدران ودر رحم مادرانند هزاران سال بعد متولد میشوند ولی ثواب جمل در کارنامه آنها هست.
🔹سَیَرعَف بهم الزمان یَقوی بِهمُ الایمان
روزگاران آنها را بیرون خواهد ریخت [ یرعَف]
هزاران سال میگذرد آنها نسل به نسل متولد میشوند .همه ی آنها شریک در پیروزی جمل هستند. آنان کسانی هستند که ایمان بسبب آنها تقویت میشود.
گاهی خود ایمان دارم، گاهی سبب تقویت ایمان دیگران میشوم، این دو با هم متفاوت است.
هر کس دلش با ما باشد جزء ماست.
بدانید تنها کسانی یار ویاور علی هستند که موجب تقویت ایمان دیگران میشوند.
تمام نهج البلاغه ، تک به تک خطبه ها « یا لیتنا کنّا معک» را می طلبد. در هر جمله و هر خطبه باید موضع ما مشخص باشد.
با خلیفه ایم یا با علی !!!
خطبه ١٢ بر همه نهج البلاغه حاکم أست.
یکی از اصول مهم مکتب ما اینست ؛ زمان مهم نیست دل مهم است. هر جا قلب باشد بودن در همانجا در نامه اعمال ثبت میشود.
دل با گناه وگناهکار باشد،شراکت با ظلم و گناهکار ثبت میشود.
اولین زائر اربعین، جابر همراه عطیه وقتی بر قبر ابا عبدالله حاضر شد گفت:
« والذی بعَثَ محمداً بالحقِ لقد شارَکناکم فیما دخلتُم فیه »
شما به هر اجر ومقامی رسیدید ما هم همان را شریکیم .
عطیه معترض شد، که ما سختی های کربلا را نکشیدیم ، چگونه با این شهدا شریک هستیم. جابر روایت پیامبر را خواند.
« هر کس گروهی را دوست داشته باشد در عمل با آنها شریک و با آنها محشور میشود
این موضوع چه در جنبه مثبت وچه در جنبه منفی صادق أست.
یک نفر ناقه صالح را کشت ولی همه قاتلند . چون همه راضی به این کار بودند در آن فعل شریکند.
استنباط مهم : فکر واندیشه شما در عاقبت شما اثر دارد.
اللهم نوّر قلوبنا بالقران