یار علی
بسم الله الرحمن الرحیم
شرح خطبه ها
۱۴۰۱/۲/۱ - ۱۹ رمضان
💢 خطبه ۹ 💢
این خطبه در صفات امیرالمؤمنین (ع) و صفات دشمنان آن حضرت زبیر، طلحه ایراد گردیده است.
🔸وَ قَد أَرعَدوا وَ أَبرَقوا وَ مَعَ هَذینِ الأَمرَینِ الفَشَلُ
چون رعد خروشیدند و چون برق درخشیدند؛ اما کاری از پیش نبردند و سرانجام سست گردیدند.
طلحه و زبیر و سایر دشمنان امیرالمؤمنین (ع) کسانی هستند که سر و صدایشان زیاد است و در مقام رجز خوانی که باشند آنچنان میخوانند گویا که جنگجویانی دلاور هستند.
اما با اندک پاسخی فرار می کنند. در میدان عمل از ترس شمشیر علی خود را برهنه میکنند. در حقیقیت طبل توخالی هستند و با تظاهر قصد ارعاب و ترساندن مردم را دارند.
🔸وَلَسنا نُرعِدُ حَتّی نوُقِعَ
ولی ما این گونه نیستیم. هیچگاه رعد و برق نمی زنیم مگر اینکه بیاریم.
ما اول می باریم زمین را سیراب کرده ، بعد صدای آن بلند میشود که چه کردیم !!!
ما و دوست داران ما اهل عمل و کار هستیم و وقتی کاری را انجام دادیم، آنگاه صدایش به دشمن می رسد. هیچ وقت سر و صدایی به راه نمی اندازیم مگر این که بباریم.
استنباط مهم:
قبل از انجام کار از خود تعریف نکنید معلوم
نیست پایان آن به نتیجه برسد یا نه !!
در شروع یک کار ، اگر تا انتهای کار پیش روید ، خود معلوم میشود. عالم صدای کار را میشنود.
این فراز کنایه از اینست ، مسیری که باید محبّان امیرالمؤمنین علی (ع) طی کنند.
🔸وَ لا نَسیلُ حَتّی نُمطِرَ
ما کسانی هستیم که سیل به راه نمی اندازیم
مگر اینکه بیاریم.
مگر میشود بدون بارش سیلی به راه بیفتد.!!!
عده‌ای وقتی با سر و صدا دیدند چیزی حاصل و عاید نشد« چون در چنته چیزی ندارند»
بجای بارش و سیلاب سد خود را می شکنند.
فکر میکنند سیل براه انداخته اند.
این سیل باعث ضعف دوستان امیرالمومنین نمی شود.بلکه با همه امکانات و تجهیزات خود را نابود می کنند.
من علی هر کاری انجام دهم متناسب است.
فقط به نسب خود افتخار نمیکنم و رجز بخوانم .
بلکه در معرکه جنگ چنان می بارم تا سیلاب راه افتاده خوارج را از میان بردارم.
فرمود : اگر علی مقابل این خوارج نایستاده بود کسی جرات نداشت مقابل این زاهدان بایستد.
سیل وجود امیرالمومنین ، سیل قدرت ، سیل علم ، سیل عظمت وشجاعت براه بیفتد همه را با خود می‌برد.
اللهم اجعلنا من المصلین بالقران
الحمدلله رب العالمین