بسم الله الرحمن الرحیم
شرح حکمتها
۴۰۰/۱۲/۱۴ - ۲شعبان
💢 حکمت ۳۹۳ 💢
♻️خُذ منَ الدنیا ما اَتاک ،و تَولَّ عمّا تَولّیٰ عنک
به سهمی که در دنیا برای شما مقرر شده ،اکتفا کنید.
و روی برگردانید از آنچه که از شما روی برگردانده. از دنیایی که با شما عجین نیست روی برگردانید.
♻️فاِن انتَ لم تَفعَل فاَجمِل فی الطَّلَب
اگر نمیخواهی به تجمل دنیا پشت کنی حداقل اعتدال در طلب داشته باش.
با اعتدال در حد معقول بسمت دنیا برو.و زیاده روی مکن.
الف) زندگی، رضایت به حداقل دنیا و بر زهد
صبوری کردن باشد.
ب) در حالت بهره مند شدن از دنیا تلاش و طلب عاقلانه باشد.
نکته:
تلاش عاقلانه: برای رسیدن به مال و رفاه بیشتر پا روی عقل گذاشته نشود.
مجرای شریعت همان عقل است.
دزدی حرام است حرام همان حرف عقل است.
ربا ظاهر آن ،زیاد شدن پول است اما پشت آن، ویرانی فجیع برای دهها نفر وجود دارد و عقل آنرا نمی پذیرد.
روایت نبوی :
بی خانمان دنیا را خانهٔ خود می گیرد.
کسی بدنبال جمع آوری مال است که عاقل نباشد.
کسی که به سرای دیگر و بهشت اعتقاد دارد بی خانمان نیست.
پس دنیا را عاقلانه طلب کن.[ فاَجمِل فی الطلب
💢 حکمت ۳۹۴ 💢
♻️رُبَّ قولٕ اَنفذُ مِن صَولٕ
چه بسیار کلامی که نافذ تر است از حملهٔ لشکر.
این حکمت در قسمت خوب زبان کارکرد دارد و هم در قسمت بد زبان کارکرد دارد.
چه بسا کلمه ایی، حرفی از لشکر کشی و جنگ نافذتر باشد ، خانواده ای را از هم بپاشد یا خانواده ای را به اصلاح بهم ارتباط دهد.
یک جمله میتواند مانند فتنه بصورت فرهنگ و آثار فرهنگ باقی بماند.
زبان مانند تیزی یک نیزه است که میتواند شخصیت کسی را فرو ریخته و غرور و عزت را خدشه دار کند.
روایت علوی: چه بسیار علت خونریزی ها از دهانی ست که بدون تقوا باز میشود.
از روی حسادت ، طمع، زبان بچرخد ،خونها بر زمین ریخته میشود.
💢 حکمت ۳۹۵ 💢
♻️کلُّ مُقتَصَرٕ علیهِ کافٕ
بهر اندازه انسان اکتفا و قناعت کند همان اندازه برای او کافیست.
یک نیازهایی واقعی و لازم هستند، اما یک نیازهایی ساختگی و به سبک زندگی و کیفیت زندگی بستگی دارد.
سبک زندگی عوض شود کنار آن ملحقاتی هم اضافه میشود که باید آنرا هم پذیرفت.
مانند آپارتمان نشینی ، ملحقاتی چون هزینه شارژ ، و شوتینگ و...دارد.اما برای کسی که صاحب خانه است این اضافات نیست.
نیاز های اولیه و ضروری باید تامین شود.اما نیازهای ساختگی ضرورت ندارد طبق سبک بوجود می آید.
باید ذهن را فهماند این نیاز واقعی نیست.
بهر اندازه قناعت و اکتفا شود به همان اندازه امورات می گذرد بشرطی که ذهنیت انسان درست شود، سبک درست شود، ملحقات هم درست میشود.
روایت علوی:
اگر انسان اراده کند به کمترین حد دنیا و قناعت بورزد، میتواند.
بشرطی که اراده باشد،
اگر این اراده نباشد هرچه از دنیا به او بدهند باز هم کم است و کفایت او نمی کند.
ذهن و تخیل انسان اینگونه است.
زیرا ذهن است که او را راضی و یا ناراضی نگه میدارد.
« تن آدمی شریف است به جان آدمیت/
نه همی لباس زیباست نشان آدمیت/»
💢 حکمت ۳۹۶ 💢
♻️اَلمَنیَّةُ و لَا الدَّنیَّه
مرگ آری، پستی و ذلت هرگز. [ هیهات منّا الذله]
بر دو راهی مظاهر دنیا دل کندن و مقابل ذلت ایستادن.
حفظ جان واجب است، اما نه در برابر فروش دین. در دو راهی تصمیمات فروش جان، تا دین و ایمان حفظ شود.
♻️والتَّقَلُل ولاَ التَّوسُّل
اکتفا کردن به قلیل، نه توسل به این و آن.
مدام متوسل شدن به دیگران عزت را کم، و آبرو را به حراج میبرد.
چقدر. زشت است انسان درخواستی کند که موجب ذلت انسان گردد.
♻️و مَن لَم یُعطَ قاعداّ لم یُعطَ قائماً
اگر در حال نشستن و خانه نشینی به کسی چیزی داده نشد، دربلند شدن و تلاش هم داده نمیشود.
[یک اصل خاص است نه عام و همگانی]
بحث تلاش و کوشش نیست بلکه نوع دوم رزق است که بدنبال او هم نرود خود رزق می آید.
اگر بنا نباشد رزقی بتو برسد ، نشسته نمیرسد ،با تلاش هم نخواهد رسید
اگر بنا باشد مشکل از راه غیر عادی حل شود ، حل میشود.
منتظر اعجاز ، رو زدن به دیگران ، چاپلوسی، ندارد بنا باشد برسد ،میرسد.
رزقی که قرار است [ رزق نوع دوم] برسد نشسته هم میرسد.
وگرنه رزق اول که باید با تلاش و جوشش و جنبش بدنبال آن دوید.
♻️والدَّهرُ یومان: یومٌ لک و یومٌ علیک
روزگار دو روز است. روزی بروفق مراد و روز دیگر مخالف میل.
♻️ فاذا کان لکَ فلا تَبطُر واذا کانَ علیکَ فاصْبِر
روزگاری که بر باب میل بود ،خوشی ،و نعمتها روی خوش نشان داد سرمست نعمت مشو.
سرکشی مکن ،گول نخور، خالق نعمت فراموش نکن. در خوشی خوش باش و سر مست نشو.
و روزگاری که دنیا ناخوشایندی خود را رو کرد صبوری پیشه کن.
هردو روز برای امتحان و استخبار توست.مهم نگاه عبرت بین انسانهاست.
💢 حکمت ۳۹۷ 💢
♻️نعمَ الطبُ المِسکَ خفیفٌ مَحمِلُهُ عَطِرٌ ریحُهُ
چه بوی خوشی دارد این مشک.
دو علت دارد: حمل آن آسان و راحت است.
و بوی او خوش است.
مشک چون جامد است ،شکستن و ریختن ندارد، حمل آن راحت است
معونه او کم است، واثر او زیاد.
مانند رفاقت انسانهایی که کم معونه ،کم زحمت و پر فایده هستند.
طبق روایات رفیق خوب، کسی باشد که درد سر نداشته ، آداب خاص برخود ندارد، دعوت او مشقتی ندارد. وبرکت و ثمرات وبهره بردن از او زیاد باشد.
💢 حکمت ۳۹۸ 💢
♻️ضَع فَخرَک ،واحْطُط کِبرَک ،واذْکُر قبرَک
فخر را رها کن .کبر را فرو بریز ، قبر و مرگ را یاد کن.
فخر: افتخار کردن و اظهار به آنچه که دارد ، ویا خیال میکند که دارد.
داشته ها را نباید بیان کرد.
کبر: خودرا بشکنید و اضافات خود را دور ریزید.
کبر شاید بر زبان جاری نباشد اما در عمل خود را بالاتر و بهتر نشان می دهد.
با نوع لباس، نوع برخورد، حرکات و سکنات، برتری خود را نشان می دهد.
« تلک الدّارُ الاخرةِ نَجعَلُها للذینَ لایُریدون عُلُوَّاً فی الارضِ ولا فسادا والعاقبتُ للمتقین قصص -۹۴»
دار آخرت برای کسی که ادعای تکبر و برتری دارد ساخته نشده.
یاد قبر ورفتن باشید. غفلت از مرگ سبب تکبر و فخر میشود.
یاد مرگ سبب میشود اخلاق و سلوک انسان بهتر شود.
واما کسانیکه مرتب با یاد مرگ سرو کار دارند. مرگ را یاد آور هستند.
چگونه مردن و کیفیت مرگ برای انها مهم است.
از مرحلهٔ تذکر مرگ عبور کرده به کیفیت مرگ می اندیشند.
هرکه را صبح شهادت نیست ،شام مرگ هست.
قسم بخدایی که جان علی بدست اوست،.اصابت هزار شمشیر به فرق سر، از مرگ عادی درد آن کمتر است.
شهادت مرگ تاجرانه است.حتی در مرگ هم تجارت و سود می کنند.
اللهم الرزقنا شهادة فی سبیلک
خداوند مرگ خوب( شهادت )روزی دوستداران عطا نماید
الحمدلله رب العالمین