شرح حکمت 268 و 269 نهج البلاغه :: روزگارم #با

شرح حکمت 268 و 269 نهج البلاغه

پخش و دانلود صوت

۰۰/۱۰/۲۳

محمد کاظمی نیا

نظرات (۱)

۲۵ دی ۰۰ ، ۰۹:۰۳

یار علی

بسم الله الرحمن الرحیم
شرح حکمتها

💢 حکمت ۲۶۸ 💢

🔸اَحبِب حبیبَک هَوناًمّا عسیٰ اَن یکونَ بِغَیضِک یوماً مّا
رفاقت کن با دوست خود ولی آهسته و ملایم.
دوستی کردن در حد معتدل و عاقلانه باشد.
و علت آن :
چه بسا این دوست امروز ، فردا به تو بغض کرده و دشمن شود‌ و همه اسرار تو را میتواند بر علیه تو فاش کند.

🔸و اَبغِض بغَیضِک هَوناًمّا عسیٰ اَن یَکونَ حبیبَکَ یوماً مّا
با دشمن خود هم، آرام و معتدل دشمنی کن، حتی در دشمنی افراط نکن. و دلیل آن:
شاید یک روزی این دشمن به دوست تبدیل شد.

حد و حدود دوستی و دشمنی باید طبق ضوابط باشد.
دشمنی نباید از حد بگذرد کما اینکه دوستی هم نباید از حد بگذرد.

نکته:
این حکمت در مورد حب و بغض شخصی است.
محبت و بغض بر اصول دین ، اهل بیت و مبانی دین است.
دشمنی با استکبار از این مقوله بیرون است.
نمیتوان با استکبار آرام و آهسته برخورد کرد.

تولی و تبری در امور معنوی باید در اوج خود باشد.معیار اهل بیت هستند. محبت در اوج و بغض هم در نهایت اوج خود باشد.

قال الصادق علیه السلام :
رفیق خود را از همه اسرار مطلع نکن .
آنقدری به دوست خود اطلاعات بده ،که اگر همین اطلاعات را به دشمن دهی نتواند ضرری برساند. اسرار سوخته را بدهید.

💢 حکمت ۲۸۹ 💢

🔸الناسُ فی الدنیا عاملان :
کار کردن مردم در دنیا دو گونه است.

🔸عاملٌ عمِلَ فی الدنیا....قد شَغَلَتهُ دنیاهُ عن اخرَتِه
گروهی که زیاد کار و تلاش می کنند، فقط برای دنیا ،از حد دنیا بالاتر نمی‌رود.
محدود بر همین دنیا تلاش دارند. سرمست دنیا شده و دنیا هم او را بخود مشغول کرده و از یاد آخرت غافل کرده است.

🔸یَخشیٰ علیٰ مَن یَخلُفُهُ الفقرَ و یَأمَنُهُ علیٰ نفسِهِ
تلاش کرده و مع میکند بحدی که ، میترسد از اینکه مبادا همسر و فرزندان بعد از او دچار فقر شوند.
اما نداری خود، دست خالی بودن و فقیری خود را در آخرت نمی بیند.

روزی که در قیامت محتاج خواهد شد و کسی نیست که او را دستگیری کند.

ترس از فقر دیگران دارد. معلوم هم نیست که دچار فقر بشوند.
اما بطور قطع یقین خود در قیامت محتاج خواهد شد.و آنرا توجه نمی کند.

🔸فَیُفنیٖ عمرَهُ فی مَنفَعةِ غیرِه
فنا کرد عمر خود را ، به بطالت گذراند فقط به دیگران سود رساند.
تمام سرمایه و عمر را برای دنیای دیگران گذاشت و از خود غافل شد.

🔸وعاملٌ عمِلَ فی الدنیا بعدَها
گروهی هستند اگر در دنیا تلاش میکنند ،کار آنان برای آخرت هم حساب میشود.
هر دو گروه کار کردند. اما نیتها و تفکر این دو گروه متفاوت است

🔸فَجاءَهُ الذی به منَ الدنیا بغیرِ عملٕ
در قبال کار کردن ، آن سهمی که از زندگی برای هر کس مقدر بود ، همان رزق معین بتو می‌رسد.

بغیرِ عملٕ ،خدا سهم او را میدهد بدون اینکه کاری انجام دهد.
منظور این نیست که دست بروی دست گذاشته کار نکند.
بدون عمل وافر، لازم به چند شیفت کار کردن نیست. که دست آخر هم از توشه قیامت تهی باشد.با عمل اندک خدا آن سهم را میرساند.

کار هم برای دنیا و هم با در نظر گرفتن آخرت و جمع توشه قیامت، با کار معمول روزانه خدا رزق را فراهم میکند.

🔸فاَحرَزَ الحَظَینِ معاً و ملکَ الدارینِ جمیعاً
گروه دوم دو حظ و بهره میبرند.
حظ دنیا و بهرهٔ آخرت را می گبرند
هم مُلک دنیا دارند و هم مُلک آخرت.
پادشاهی دنیای آنها بخاطر قناعت آنهاست.

🔸فاَصبحَ وجیهاً عنداللهِ ، لا یَسأَلُ اللهَ حاجةً فَیَمنَعُهُ
عرق ریختن در قبال کار و زحمت دنیا برای دیگران و با نیت متفاوت از گروه اول فردای قیامت هم در محضر خدا وجیه هستند.و عطای خدا بر او شامل میشود.
هیچگاه دست بلند نکرده واز خدا در خواست نمی‌کند مگر اینکه خدا سوال آنان را منع نکرده و عطا میکند.

قال الباقر علیه السلام :
مثَل حریص در دنیا ، مثَل کرم شب تاب است.
هر چه دور خود پیله می بافد خروج آن از پیله سخت تر است.
ذات دنیا چنین است، چنان محصور میکند که راه خروج مشکل باشد.
قبل از محصور شدن در دنیا ،خود را از گرو دنیا آزاد کنید.

در قسمت دوم حکمت، هدف از گفتن این جملات این نیست که کسی بیکار و بی‌عار ولی خوب باشد ، خدا همهٔ رزق او را میرساند.
عرق ریختن در مسیر معاش عیال مانند مجاهد فی سبیل الله است.

اللهم ختم لنا بالسعاده

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.

نام *

پست الکترونيک

سایت یا وبلاگ

پیام *

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

یا ، یا ، ، <strike> یا <s>، ، ، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، ، ، <a href="" title="">، ، <div align="">

کد امنیتی *

ارقام فارسی و انگلیسی پذیرفته می‌شوند

نظر بصورت خصوصی ارسال شود

پست الکترونیک برای عموم قابل مشاهده باشد

روزگارم #با_کـــریمان طی شده...

مدد ز غیر تو ننگ است یا علی مددی