شرح حکمت 242 تا 247 نهج البلاغه :: روزگارم #با

شرح حکمت 242 تا 247 نهج البلاغه

پخش و دانلود صوت

۰۰/۱۰/۱۲

محمد کاظمی نیا

نظرات (۱)

۱۳ دی ۰۰ ، ۰۸:۴۲

یار علی

بسم الله الرحمن الرحیم
شرح حکمتها

💢 حکمت ۲۴۲ 💢

🔹اتقِ اللهَ بعضَ التُقیٰ و اِن قلَّ
اگر تقوای صد در صدر ندارید لااقل قسمتی از تقوا را داشته باشید.
اگر همه ایمان حاصل نشد بطور کلی دین را پشت سر نیاندازید‌‌‌ و حداقل های ایمان را حفظ کنید.

🔹وَجعل بینَک و بینَ الله سِتراً و اِن رَقَّ
بین خود و عذاب خدا پردهٔ حجب و حیا را نگه دارید گرچه پرده نازکی باشد.مانع از بی احترامی و واکنش میشود‌.
پرده دری نکنید ،پرده حیا موجب دفع عذاب می گردد.

برای جذب قلوب امر پسندیده ایست.
تقوای حداکثری ایجاد نشد مراقب خرابی پلهای پشت سر باشید ،حداقلی تقوا را نگه دارید.
مخاطب حضرت سلمان و ابوذر نیست، برای عموم جامعه این نسخه پیچیده شده.

« و آخرونَ اعْتَرفوا بذُنوبهِم خ‍َلَطوا عملاً صالحاً و اخَرَ سَیئاً عَسیَ اللهُ اَن یَتوبَ علیهِم توبه ۱۰۲»
گروهی که هم عمل صالح دارند و هم با گناه مخلوط کردند. آنهایی که به گناه خود معترف هستند امید بخشش خدا را داشته باشند.

آیةالله مظاهری : سعی کنید گناه نکنید، اگر گناهی کردید در سراشیبی گناه نیفتید.
یا گناه خود را توجیه نکنید.توجیه گناه ، از خود گناه بدتر است.
چون پرده های عصمت را از بین میبرد و راه برای عذاب باز میشود.

💢 حکمت ۲۴۳ 💢

🔹اذَا ازْدَحَمَ الجوابُ خفِیَ الصَواب
در برابر پاسخ سوال، اگر جواب متنوع و پراکنده گویی باشد حرف درست هم در میان ازدحام پنهان میشود‌

این جمله «به موقع سخن گفتن» را یاد آور میشود.
مواقع مختلف سخن های مختلف می طلبند.
در هر قشری جواب متقن ، محکم و متناسب با آنها باشد. هر سطحی پاسخ متفاوت و بدون پیچیدگی ، درهم و برهم باشد.

علامه مجلسی : مخاطب اگر قدرت تحلیل قوی ندارد و هضم ضعیف دارد. ، همه پاسخ و استدلال را نمی‌تواند جمع کند برای پرسش باید به یک نفر رجوع کند.
یک سوال از چندین نفر پرسش نشود.هر کدام نظراتی و ادله ای دارند که جمع بین آنها هضم قوی نیاز دارد.

💢 حکمت ۲۴۴ 💢

🔹انَّ لله فی کلِ نعمةٕ حقاً فمن اَدّاهُ زادَهُ منهما
خداوند در هر نعمتی حقی [ شکری] دارد.
هر نعمتی وظیفه ای دارد و آن ادای شکر است.
هرکس شکر نعمت را بجا آورد نعمت اورا بیشتر میکند.

🔹و مَن قَصَّرَ فیهِ خاطَرَ بزوالِ نعمتِه
و هر کسی کوتاهی کرد در ادای حق آن نعمت ، و شکر آن بجا نیاورد نعمت را در خطر زوال قرار میدهد.و از دست انسان میرود.

نکته:
۱- معنای شکر: هر نعمت داده شده در همان مسیری استفاده شود که خدا گفته،
چشم برای دیدن است و آنچه بیند که خدا گفته، و شکر آن هر چیزی را ندیدن است.
مصرف نعمت در رضای خدا باشد.

۲- امام صادق علیه السلام :
« اِنه کان عبداً شکورا»
چرا خدا به نوح شکور گفته ؟
چون حمد زبانی را ترک نمی کرد.
در امور دنیا و آخرت ، مادی و معنوی شکر لسانی فراوان داشت.
شکر زبانی بسیار مهم است. یک نوع تربیت است.چون انسان گآهی فراموش میکند.

۳- تشکر از خدا منافاتی با تشکر از مردم ندارد.
واسطه ی فیض را نباید فراموش کرد.

امام سجاد علیه السلام :
به عده ای در قیامت گفته میشود چرا شکر مرا بجا نیاوردید ،گویند ما که شکر لسانی زیادی داشتیم .
پاسخ می گیرند ،از بندگانی که واسطه فیض بودند شاکر نبودید گویا مرا شکر نکردید.
نام شما در بندگان سپاسگزار ثبت نشده.
شاکرترین شما از خدا، شاکرترین از مردم است.

اگر نعمتی دورشد ، جوانی ، سلامتی ، عمر ، برگشت آنها غیر ممکن است.

💢 حکمت ۲۴۵ 💢

🔹اذا کثُرَتِ المَقدِرَةُ قَلَتِ الشهوة
هنگامیکه قدرت زیاد شد شهوت و علاقه کم میشود.
به قدرت رسیدن که بطور طبیعی میل و شهوات را زیاد میکند.
ظاهر این دو جمله منافات دارد.

مقصود ازحکمت: انسان وقتی به چیزی دست پیدا کرد بآرامی اشتیاق او کمتر شده از چشم او می افتد.

ظاهر دنیا اینگونه است تا در دسترس نیست همه چیز بصورت رویا و در شوق دست یافتن ، اما بمحض دستیابی ، اندکی بعد دلسرد و خسته کننده می گردد.
برای دنیای زود گذر خسته کننده ، نباید دست و پا شکست.

نکته اخلاقی حکمت:
مرحوم کمره ای در کتاب خود اورده، این حکمت برگرفته از یک اصل روانشناسی هست.
« الانسانُ حریص ما مُنع »
از آنچه منع شود انسان حریص میشود.
انسان از گناه منع شده نسبت به آن هم حرص دارد.ولی منع شده تا با آن مبارزه کند.

💢 حکمت ۲۴۶ 💢

🔹احذَروا نِفارَ النِعَم فما کلُّ شارِدٕ بمَردود
بر حذر باشید از نعمت‌هایی که وقتی از شما دور شد و رفت راه برگشت ندارد.

اینطور نیست که بعضی از امور و نعمت اگر از دست رفت برجای خود مجدد برگردد.

بعضی از نعمتها را فراری می دهید.
مانند چهار پایان [ نِعَم] که آنها را رم می دهید.

با نعمات باید حسن همجواری داشت مانند همسایگان ، مورد اذیت نباشند ، خیر و خوبی ببینند.در عذاب نباشند و حق آن هم ادا شود.

💢 حکمت ۲۴۷ 💢

🔹الکرمُ اَعطَفُ منَ الرَحِم
ارتباطی که با جوانمردی ایجاد میشود محکم‌تر و نزدیک کننده تر است از ارتباط خویشاوندی.

ارتباطی که بر مبنای کرم، رفاقت حاصل شود .
رفاقتی که بر اساس اصیل بودن خانواده برقرار شود.قوی ، جذاب و گیراتر از ارتباط قومی ست.

سخاوت مهمتر از اقوام است.چرا که یک غریبه چون روحیه کرامت و بزرگی دارد ،لطف و رحمت او سبب رفع موانع و مشکلات یک غریبه میشود تا اقوام که اصلا توجه نمی کنند.

مردم به شخص کریم احترام و دوستدار برقراری ارتباط با او هستند.
بجهت صفت خلق و خوی جوانمردی ارتباط گرفتن با جوانمرد غریبه نزدیکتر است از اقوامی که بظاهر نزدیک است اما چنین صفتی را ندارد و در باطن از هم دورند.

پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم :
انسانها به چهار دسته اند.

۱-انسان سخی ، هم خود میخورد هم به دیگران می دهد.
۲- انسان کریم، خود مصرف نمیکند،به دیگران کرامت می کند.خود گرسنه دیگری سیر میکند.
خود گرفتار بدنبال حل مشکل دیگران است.

۳- انسان بخیل، خود میخورد به دیگران نمی دهد.
۴- لئیم ، نه خود میخورد و نه میتواند به دیگران عطا کند.خسر الدنیا و الاخره است.
گدا صفت زندگی میکند اما در قیامت مانند ثروتمندان باز خواست میشود.

اللهم لا تجعلِ الدنیا اکبر همّنا

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.

نام *

پست الکترونيک

سایت یا وبلاگ

پیام *

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

یا ، یا ، ، <strike> یا <s>، ، ، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، ، ، <a href="" title="">، ، <div align="">

کد امنیتی *

ارقام فارسی و انگلیسی پذیرفته می‌شوند

نظر بصورت خصوصی ارسال شود

پست الکترونیک برای عموم قابل مشاهده باشد

روزگارم #با_کـــریمان طی شده...

مدد ز غیر تو ننگ است یا علی مددی