هرروان مست ولای تو علی جان عالم بفدای توعلی
بارالها دنیایم را کفایت کردی
آخرت بیشتر به تومحتاجم،
دنیا وآخرت را به تو مهربان ترین، کریم ترین و بخشنده ترین میسپارم.
ای ملجأ بی پناهان
یا علی خودت فرمودی« ارزش هر انسانی به آنچه است که دوست می دارد »
ما هم به تأسی از این فرموده ات و برای با ارزش شدن، میان خوب ها یی که جمعند پای
کلامتان با علاقه می نشینیم .
بسم الله الرحمن الرحیم
شرح حکمتها
💢 حکمت ۷۹ 💢
💠خُذِ الحکمةِ عنا کانَ فاِنَ الحکمةَ تکونُ فی صدرِ المنافق و تَلَجلُجِ حتیٰ تَخرُجَ و تسکینِ فی صواحِبِها فی صدرِ المومن
حرف حکیمانه و پسندیده که موافق با فطرت شنیدید از هر کجا بود آنرا بپذیرید.
بعضی از حکمت ها در سینه منافق جای گرفته و این سخن پسندیده در جنب و جوشی بحرکت در می آید و از سینه تنگ منافق که گنجایش آنرا ندارد خارج میشود ونهایت در گوش مومن جای می گیرد.
قلب مومن صندوق اسرار و حکمتهاست.
چند صباحی بدست یک سارق افتاده بود.
نکته :
۱- در امور عرفی مانند [ رسومات ]و در امور علمی [ واکسن زدن] حرف آنان مسموع است.
علم قابل ستایش است.از آنها بپذیرید.
۲- در حکمت ۷۳ : در امور اخلاق و تربیت نباید گوش را در اختیار هر کسی قرار داد .
وقتی دیگری از درون آلوده باشد نمیتواند دیگران را هدایت کند.هرچند زیبا سخن بگوید.
بطور کلی در امر علم سخن پسندیده از هر کس قابل پذیرش است ، اما در امر تربیت قابل پذیرش نیست.
۳- ذیل آیه « فلیَنظُرِ آلانسان الیٰ طعامِه»
روایت امام باقر علیه السلام ،نگاه به طعام فقط خوراک شکم نیست بلکه علمی که کسب میشود از چه کسی و هر کسی شانیت ندارد مسئول تربیت باشد.
۴- تلجلجه فی صدوره
آنچه که مربوط به منافق نیست روزی از دهان او خارج میشود.[ حکمت]با منافق سنخیت
ندارد ،جایگاه اصلی آن قلب مومن است.
و آنچه که مربوط به مومن نیست روزی از او گرفته میشود [ گناه]
💢 حکمت ۸۰ 💢
💠 الحکمةِ ضالَةُ المومن و خُذِ الحکمةِ ولو مِن اهلِ النفاق
سخن حکیمانه گمشده ی مومن است.
اکثر کششها به دنیا ، شهرت ، مال بیشتر است.
اما کشش درونی و فطری شما بسوی حکمت است تا به دریای واسعه حکمت نرسد سیراب نمیشود.
نکته :
۱- فضایل ، معرفت ، نعمت ، عقل و خیر برای مومن است. اگر از ملحدین و منافقین استفاده می کنند غصب است در قبال استفاده باید حساب پس بدهند.
« قل مَن حرَمَ زینة الله آلتی اَخرجَ لعبادهِ و الطیباتِ منَ الرزق قل هی الذین امنوا فی الحیوٰةِ الدنیا خالصةً اعراف - ۳۲ »
بگو چه کسی حرام کرده زینتهای دنیا و طیباتی را که خدا قرار داده در حیات دنیا فقط برای مومنین.
۲- وقتی صحبت از ضالة [ گمشده] می کند بار معنایی لطیفی دارد.
وقتی انسان شی یی را داشت گم کرد یا سرقت شد آنرا گمشده تلقی می کند.
قبلا در مالکیت او بوده و از کف رفته، هر جا که مال خود دید میتواند آنرا بردارد.چون مالک بوده.
همه حرفهای خوب و معرفتی در درون شما حکاکی شده ، از آن فطرت است.
« و نفسٕ و ما سَویٰها » هر انسان بطور خاص فطرتها یکی بوده.
با گناه آن معرفت کنده شده و اطراف پخش شده ، اگر در جایی دیدید بردارید. همان گمشده بوده.
۳- در تاریخ آمده روزی حجاج در بین صحبت خود گفت،
خدا گفته من دنیای شما را تامین میکنم ، شما هم آخرت خود را درست کنید.
ایکاش خدا می گفت تامین آخرت شما با من ،دنیای خود را خود تامین کنید.
حسن بصری وقتی این کلام شنید گفت ،
«ضالةُ المومن خرجَ من لسانِ المنافق»
جمله حکیمانه بود.
💢 حکمت ۸۱ 💢
💠قیمةُ کلُ امْرِیٕ ما یُحسِنُهُ
قیمت هر انسان به آن چیزی هست که آن را نیکو می پندارد.
قیمت انسان به طلا و ارز و ملک نیست به چیزهایی ست که خوب می پندارد.
قول ۱- ما یُحسِنُه آنچه که خوب می پندارد ، خدا دوستی ارزش انسان را به اندازه ی خدا بالا میبرد.
حسین ثارالله است قیمت او به قیمت خداست.
قول ۲- ما یحسنُه آنچه را که میتواند بنحو احسن انجام دهد.
هر مسئولیتی که بر عهده دارد بدون برنامه ، دست و پا شکسته ، صرفا برای اینکه ما هم هستیم ، ارزش او به اندازه همان چیزیست که از پس آن بر آمده.
آن صدور عمل مهم است.
تخصص فقط به مدرک نیست. تخصص ، تعهد ، معرفت ، و خوب درآمدن امر مسئولیت مهم و ارزشمند است.
قول ۳- آیة الله جوادی آملی : ما یُحسنه احسان و نیکوکاری ست.
ارزش هر کس بقدر علم اوست .عالمی که علم را به دیگران نرساند سودمند نباشد هیچ ارزشی ندارد.
مالی که در آن سود و نیکوکاری نباشد هیچ ارزشی ندارد.
ارزش انسان به داشته ها نیست ،بلکه ارزش به گذشتن از این داشته هاست.
به انفاق است. به گره گشایی ارزش پیدا می کند.
و میتواند هر سه قول با هم باشد.
برای قیمت انسان به آنچه که دوست دارد.
قیمت انسان به آنچه که به بهترین وجه انجام میدهد.
و قیمت انسان به احسان و نیکی که انجام میدهد.
اللهم وفقنا لما تحبّ و ترضیٰ