موضوع: طلحه و زبیر+شرح بیعت عمومی با امام+د عامل برای بیعت نمایشی+توصیه به بازگشت
یار علی
بسم الله الرحمن الرحیم
شرح نامه ۵۴ :
مخاطب نامه : طلحه و زبیر
واسطه ای که نامه را رساند عمران بن حصین خُزاعی
💠 فقد علِمتُما واِن کَتَمتُما اَنی لم اُرِد الناسَ حتی اَرادونی
قطعا شما میدانید [ طلحه و زبیر] حقایق را گرچه که پنهان کنید .
من هیچگاه به سمت مردم نرفتم که خود را حاکم کنم.بلکه مردم بودند آمدند و بیعت کردند.
برخلاف خلفای قبل بالاجبار بیعت را می گرفتند.
💠 و لو اَبا یِعهُم حتیٰ بایَعونی و انکما ممن اَرادنی و بایَعَنی
خود می دانید شما هم
از کسانی بودید که با اختیار برای بیعت آمدید.
💠و انَ العامةَ لم تُبایِعنی
در حکومت های استبدادی که مردمی بودن در آن لحاظ نشده ،دو عامل وجود دارد که مردم علیرغم میل باطنی با حکومتی بیعت می کنند.
💠لِسلطانٕ غالب
۱- قدرت قاهره یک نیروی نظامی هست اگر کسی بیعت نکند برخورد می کنند.
پس من در آن زمان قدر ت نظامی نداشتم و بکار نبستم.و هرکسی آمد اکراهی در کار نبود با میل آمد.
💠 ولِحِرصٕ حاضِر
۲- تمایلات مالی عامل بیعت میشود.
حرص و طمع مال ،که من این مال را هم نداشتم که کسی بر آن طمع کند.
استدلال عقلی امام در برابر طلحه و زبیر :
💠فاِن کنتُما بایَعتُمانی طائعَیْنَ
امروز که شما دو نفر بر ضد من قیام کردید ماجرای شما هم از دو حال بیشتر نیست.
💠بایَعتُما نی طائعین فَرجِعا و توباالیَ الله من قریب
۱- اگر آنروز با رغبت آمدید برای بیعت و اکراهی در کار نبود.امروز علم مخالفت در برابر امام برداشته مرتکب گناه شدید.
از این پیمان شکنی دست برداشته توبه کنید که خدا توبه شما بپذیرد.
بیعت کردید ،من همان علی هستم به کسی ظلمی نشده ، حکومت عدالت گستر است، شرایط هم عوض نشده، پس شما باید در بیعت خود بمانید .وعهد نشکنید.
💠 وان کنتُما بایَعتُمانی کارهَیْن فقد جعلتُما لی علیکماَ السبیل
۲- اگر ادعای شما اینست آنروز با اکراه و اجبار آمدید برای بیعت.
توجه داشته باشید این ادعای شما نه تنها بنفع شما نیست بلکه به ضرر خود حرف میزنید.
این ادعای شما راه را برای من باز کرده تا شما را مجازات کنم.
💠باِظهارِکُما اَلطاعةَ و اسرارِکُمَا المعصیةَ
در واقع حرف شما اینست که برای اظهار سازی بیعت کردید ولی درون وباطن مخالفت بوده.
این امر نشان نفاق و منافق اولی به مجازات است.
با این امر نفاق خود را اثبات می کنید و راه برای برخورد با نفاق شما بر من باز میشود.
کراهت جایی معنا میشود که ترسی در میان باشد.ترس شما از بیعت با من هم درست نبوده.
چون قدرت ، سپاه و نظام نداشتم ،چیزی در اختیارم نبود.چطور ترسیده و بیعت کردید!!!
اما امروز که حکومت مستقر شده ، قدرت ونیروی نظامی شکل گرفته ،چگونه نمی ترسید و علم مخالفت بر پا می کنید.
در این هم اشتباه می کنید و به ضرر خود تمام کردید.
در ضعیف بودن علی ترسیده و در قوی شدن علی نمی ترسید که دقیقا خلاف است.
در هر دو حالت باید پایبند باشید.
💠ولِعمری ما کنتُما باَحقُ المهاجرین بالتقیةِ والکتمان
شما دو نفر مثل بقیه بیعت نمی کردید [ سعد ابی وقاص، عبدالله بن عمر ] مهاجرینی که بیعت نکردند با آنان برخوردی نشد که کار به تقیه و کتمان برسد.
شما دو نفر سرشناس بودید در صورت عدم بیعت هیچ برخوردی نمیشد سزاوار کتمان و تقه نبودید.
دو نفر آدم معمولی هم نبودید که از ترس جان تقیه کرده باشید. پس اینهم درست نیست.
💠و اِن دفَعَکُمَا هذاَ الامر من قبلِ اَن تَدخُلا فیه کان اَوسعُ من خروجِکُما بعدَ اقرارِکُما بهِ
قبل از اینکه بحث بیعت مطرح شود بیعت نمی کردید ،برای شما بهتر و راحتر بود تا اکنون که بیعت کرده و امکان خروج از بیعت برای شما وجود ندارد.
اتهام قتل عثمان بر حضرت:
💠ولقد زعَمتُما اَنی قتلتُ عثمان
شما دو نفر گمان می کنید که من عثمان را کشتم.
هر چه بگویم شما نمی پذیرید ، اما مردم مدینه بهترین قاضی هستند.
💠فبینی و بینَکما مَن تَخلَفَ غنی وعنکما مِن اهلِ المدینه
نه سیاسی هستند ،نه طرفدار علی و نه طرفدار شما هستند.
در جریان قتل عثمان از آنها قضاوت بخواهید که مهاجم عثمان و مدافع از عثمان چه کسی بوده.
چه کس بر شورش علیه قتل عثمان تحریک می کرده.
💠ثم یُلزِمُ کلُ امْریٕ بقَدَرِ مَااحتَمَلَ
قضاوت مردم را ببینید ولی مرد باشیدهر حکمی صادر کردند پای آن حکم بایستید.
هر مجرمی را به اندازه جرم مجازات می کنیم.
اگر هم بروید می دانید که متهم خود شما هستید و دستور قتل صادر کردید.
💠فرَجَعا ایها الشیخان عن رأیِکما
شما دو پیر روزگار چشیده آید چند صباحی از عمر باقی نمانده، بخاطر بازمانده عمر کم قیامت خود را خراب نکنید.
💠فاِنَ الان اعظم اَمرِکما العارُ من قبلِ
در این دوران باقیمانده از مسیر اشتباه دست بردارید از چشم عده ای افتاده مورد طعنه قرار می گیرید. که یک عار بر شما میماند، که طلحه بعد از سالها مجاهدت چند صباحی منحرف و بیعت شکست.
💠 مِن قبلِ اَن یَجتَمعَ العارُ وَ النارُ
اما اگر با همین افکار طی کنید و بمیرید در قیامت دو عار و ننگ بر شما خواهد بود.
یک ننگ در قیامت و یک آتش جهنم نصیبتان میشود.
اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا
یا علی مدد