شرح نامه 31 نهج البلاغه :: روزگارم #با

شرح نامه 31 نهج البلاغه

موضوع: دومین نامه ی بلند نهج البلاغه+مخاطبه نامه 31 کیست؟+شش صفت برای فرستنده ی نامه+چهارده صفت برای دریافت کننده نامه+توضیح امیر المومنین در مورد گذر عمر و لزوم توجه به خود+تو را تمام خودم یافتم+آبادانی قلب در گرو ذکر+محکم ترین طناب+حکمت چیست؟+قلب را به سختی ها و رنج ها و مصیبت های دنیا آگاه کنید.

پخش و دانلود صوت بخش دوم

موضوع:حرکت انسان به سمت مرگ+در مورد چیزی که نمی دانی اظهار نظر نکن+به راه نیفتادن بهت است از بیراهه رفتن+رابطه امر به معروف و عمل به معروف+تلقین،و تقلید راه رسیدن به اخلاق+ معنای استخاره+انواع علم+هدف امیر المومنین از نوشتن نامه+قلب جوان آماده پذیرش همه چیز+تاریخ یعنی استفاده ی از تجربه ی دیگران بدون تحمل رنج و زحمت آنان+عمر علی علیه السلام به اندازه ی بشریت+فیلترینگ، راه تربیت است+معنای ادب

پخش و دانلود صوت بخش سوم

موضوع: تعلیم قرآن به فرزندان+لزوم آموزش دادن شبهات به مردم+سفارش حضرت به تقوی+توجه به میراث گذشتکان+شرایط اجتهاد از دیدگاه حضرت+تمرکز راه رسیدن به مقصود+توجه به مباحث توحیدی+در مورد آنچه نمی دانید به حکمت خدا اعتماد کنید و گلایه نکنید

پخش و دانلود صوت بخش چهارم

موضوع: پیامبر و بیان بیشترین معارف توحیدی+در نصیحت فرزندان کوتاهی نکنید+چرا دو خدا نداریم+دنیا در حال دگرگونی است+دو مثال تاثیر گذار در حال بیان اهل دنیا+میزان در قضاوت دیگران+سکوت بهتر از حرف نامربوط زدن+عُجب عامل دیوانگی است

پخش و دانلود صوت بخش پنجم

موضوع: سختی های پیش روی انسان+دعا+امر خداوند به دعا+اجابت الهی حتمی است+عوامل دیر اجابت شدن دعا

پخش و دانلود صوت بخش ششم

موضوع: انسان برای بقای در دنیا خلق نشده+مرگ حواسش به شما جمع است+هیچ کسی نمی تواند از مرگ فرار کند+به یادمرگ باشید+فلسفه ی مجهول بودن زمان مرگ انسان+آمادگی برای مرگ+چهار دسته دنیا طلب در کلام مولا+نقش رسانه در چپاول غارتگران+نقش سلاح در پیشبرد اهداف استکبار+برده های پولدار+نقش فساد در کسب قدرت دنیا طلبان+خدای دنیا دوست ها چیست؟+اندکی صبر، پرده می افتد

پخش و دانلود صوت بخش هفتم

موضوع: رسیدن به همه آرزوها ممکن نیست+میانه روی در کسب و کار+روزی وابسته به دو رکن اصل اول تلاش، دوم برکت+انسان بزرگتر از آن است که گناه کند+همه ی دنیا مساوی عزت و آبروی انسان نیست+بندگی مختص خداست+طمع، شراب شیطان است برای خواصش+سعی کنید کارفرما باشید تا کارگر+مواطب طبان باشید+از آنچه در مردم است ناامید باشید+بدترین غذا کدام است؟+زشت ترین نوع ظلم+یا من یجعل الشفاء فیما یشاء من الاشیاء

پخش و دانلود صوت بخش هشتم

موضوع: سختی های ضروری دوستی+آرزوهای بی پایه+رابطه استفاده از فرصت ها و شادمانی+تجارت همراه است با خطر پذیری+سوار بر مرکب لجاجت نشوید+وظایف انسان در رابطه با دوستان

پخش و دانلود صوت بخش نهم

قطع ارتباط با دوست+اولویت خانواده بر دوستان+همه رازهایت را ب ه دوستت نگو+همه ی پل های پشت سرت را خراب نکن+مظلوم واقع شدن در یک حالت خوب است+انواع رزق+قبیح ترین کار در حال فقر+قبیح ترین کار در حال غنا+استفاده از تاریخ در زندگی+کسی که موعظه نپذیرد حیوان است+شباهت نابینا و شهوتران

پخش و دانلود صوت بخش دهم

موضوع: کسی که دوست نداارد غریب است+پا دراز کردن از گلیم خود+کسی که برایش بی اهمیت باشی دشمن توست+از نادان جدا شو تا با عاقل متصل شوی+همسایه از خانه مهمتر است+شبهه مشاوره نکردن با زن+المراه ریحانه لیست بقرمانه+دینت را به امانت داری خدا بسپار

۰۰/۰۴/۲۷

محمد کاظمی نیا

نظرات (۳)

۲۸ تیر ۰۰ ، ۱۱:۲۰

...

الحمدلله استفاده کردیم خدا خیرتان دهد

۱۰ آبان ۰۰ ، ۱۱:۰۳

یار علی

بسم الله الرحمن الرحیم
شرح نامه ۳۱ :
نامه به امام مجتبی صلوات الله علیه

این نامه را امام امیر المومنین بعد از جنگ صفین در منطقه شام به هنگام برگشت به عراق در سرزمین حاضرین بین شام و عراق برای امام مجتبی صلوات الله علیهما با محتوای اعتقادی ،اخلاقی، تربیتی ، مرقوم فرمودند.

▪️ *ومِن الوّالدِ الفان اَلمُقرِ للزمانِ*
هر نامه یک فرستنده دارد .این نامه بجای اینکه نام خود را بگوید میفرماید از طرف پدری که در حال فانی شدن و در حال مرگ است.
ومقر است به اتفاقات ناخوشایند زمانه.
پدری که میداند هیچ راه مفری از این اتفاقات ندارد.

▪️ *مُدبرِ العُمُر المُستَسلِمِ للدَهر*
پدری که عمر او رو به انتهاست و تسلیم روزگار است..در مقابل سختی ، امواج بلا و گذر روزگار ، هیچ اختیاری در این مسیر ندارد.

▪️ *الذّامِ الدنیا الساکنِ مَساکنِ الموتیٰ*
کسی که به دنیا بدبین است و دنیا را مذمت میکند.دنیایی که قهر ، جبر ،سختی دارد.
و پدری که در خانه گذشتگان ساکن است.
اموات از دنیا رفتند و ما در خانه آنها ساکنیم و روزی هم ما می رویم و آیندگان در خانه ما ساکن خواهند بود.

▪️ *الظاعِنِ عنها غداً*
پدری که در حال کوچ از دنیاست.فردا روز از این دنیا رخت بر می بندد.
▪️ *الیَ المولودِ المُؤَمَلِ ما لا یُدرَک*
گیرندهٔ نامه ،فرزندی که هرگز درک نخواهد کرد آنچه را که آرزو دارد.
دنبال آرزوهایی ست که هیچگاه به آن نمی رسد.

بطور کلی انسان طوری آفریده شده که دنبال آرزوهای دست نیافتنی ست‌.
اینکه زندگی بدون سختی ، مشکلات ، و مرگ باشد. و هیچگاه محقق شدنی نیست.و این آرزو را درک نخواهد کرد.

▪️ *السالِکِ سبیلَ مَن قد هَلک...*
پدری که در راه گذشتگان قدم برمی‌دارد.
همان کسی که هدف تیر انواع بلا و بیماری هاست.زندگی انسان در دنیا توام با مرض است.

▪️ *وغَرَضُ الاَسقام و رمیَةُ المَصائِب*
کسی که هدف تیرهای مصیبت است.
از هر سو یک ناخوشنودی ،مصیبت به سمت او روانه می‌شود.

▪️ *و رَهینةِ الاَیام*
کسی که در گرو روزگار است.
گروگان دنیاست.گروگان از خود هیچ اختیاری ندارد.انسان هم در مقابل دنیا ،مشکلات ، گذر عمر ، همینطور است.

▪️ *عبدِ الدنیا و تاجرِ الغرور*
نامه را برای کسی می نویسم که بندهٔ دنیاست.
اکثر انسانها بردگی و بندگی دنیا را در کارنامه خود دارند.
بردگی وقتی محقق می‌شود که با تمام وجود پادوی دیگری باشد و برای او کار کند.برای پوچ عمر را تلف کند.

چون تا در دنیا هست تاجرانه برخورد میکند .
بیشتر جمع میکند اما به هنگام رفتن با خود نمی برد و فریب می خورد. مال و ثروت و خانه غرور و فریب است.
▪️ *و غَریمِ المَنایا واسیر الموت*
کسی که بدهکار ، اسیر و گرفتار مرگ است.و از چنگ اسارت راه فراری ندارد.

▪️ *حلیفِ الهموم و قرینِ الاَحزان*
کسی که با غم هم پیمان است و با حزن و اندوه همراه است.

علی الظاهر انسان سختی را دوست ندارد و همراه نمیشود اما در باطن عالم ،گویا با غم و گرفتاری تفاهم نامه امضا کرده ،که ما هردو با هم شریکیم ، ما باهم، هم‌پیمانیم ، شرکا از هم خبر میگیرند ، بسراغ هم می‌روند.

▪️ *ونَصبِ الافات و خلیفة الاموات*
به فرزندی نامه می نویسم که در معرض تیرهای آفات و جانشین اموات است.

▪️ *وصَریعِ الشهوات*
کسی که شکست خورده از شهوات است.
انسانها دل به خواسته های دنیا و شهوات می سپارند و همیشه مغلوب همان شهوات خواهند شد.

امام در سن شصت سالگی برای فرزند که در سن سی سالگی نامه می نویسد .
برای خود شش صفت و برای ولد چهارده صفت ذکر می کند.
جایگاه مطلب را هم رعایت کرده که من آخر عمررا طی می کنم اما تو جوانی و در گیر بسیاری از درد ، آفات ،بیماری روز گار هستی و باید بپذیری و تحمل کنی.
واما بعد: چرا تصمیم گرفتم برای فرزند نامه بنویسم .

▪️ *فاِنَ فیما تَبَیَنَت مِن اِدبارِ الدنیا عَنی*
از آنجایی که برای من تبیین شد که زندگی من رو بپایان است.

▪️ *و جُموحِ الدهر علیَّ و اقبالِ الاخرةَ الیَّ*
و تحقیقا یافتم که روزگار طغیانگر است و بر من چیره شده ،در پیری قوای بدن کمتر شده ،عمر رو به پایان و از طرفی آخرت بمن نزدیک شده.

▪️ *ما یَزَعُنی عن ذکرِ مَن سِوایَ*
به این نتیجه رسیدم ، آگاهی من به مرگ باعث میشود این سختی ها مرا باز ندارد از ذکر خدا.
توجه من از دیگران برداشته شود و به خود توجه کنم.

▪️ *والاِهتِمام بما وَرائی غیرَ اَنی حیثُ تَفردَ بی دونَ هُمُومَ* *الناس*
اهتمام خود را از دیگران ( مال، فرزند، مقام ، حرف دیگران ) بردارم چون مرگ بمن نزدیک شده و باید بروم .زمانی را برای اصلاح امور خود صرف کنم.

▪️ *فَصَدَفَنی رأیی و صَرَفَنی عن هوایَ*
توجه به خود، نزدیکی مرگ و آخرت باعث شد که مرا از آنچه که دست مردم است باز بدارد و دل در گرو خانه و پول نبستم .بند این موارد از دل من پاره شد.
توجه به آخرت سبب پس زدن هوی و هوس شد.چون میدانم رفتنی هستم.

▪️ *و صَرَحَ لی فی مَحضُ اَمری*
حقیقت سرنوشت من مرگ است برای من روشن شد و به صراحت بمن نشان داد که بسمت آخرت در حرکت هستم.

انسان اگر بفهمد عمر رو به اتمام و حرکت بسمت مرگ پیش میرود.
تا تمام شدن عمر را نبیند ، برای اصلاح آخرت تلاش نمی کند.
تا وقتی این را نفهمید ،آنرا هم نخواهد فهمید.

▪️ *فاَفضی بی الیٰ جِدٕ لا یکونُ فیه لَعِب*
برای من روشن شد ( این تفکرات ، هوشیاری ) مرا رساند بجایی که باید جدیت داشته باشم برای رسیدن به آنطرف .
ولهو لعب در کارمن راه ندارد.

▪️ *و صِدقٕ لا یَشوبُهُ کَذِب*
در موقعیتی نیستم که اعمال صالح را شوخی بگیرم .دروغ و صدق را مخلوط نمی کنم.
حلال و حرام را ممزوج نمیکنم.
مرا به این رساند که باید بروم و این رفتن فقط برای من نیست جوان هم میرود.
در حالیکه میخواستم انقطاع حاصل کنم به امور خود مشغول باشم و آماده مرگ شوم.

▪️ *وَجَدتُک بعضی بل وَجَدتُک کُلی*
اگر برای تو نامه می نویسم ،نامه برای اغیار نیست نامه برای خود من است.
چون تو خود منی ، بعضی از وجود منی ، بلکه تو کل و حقیقت وجود منی.
آنچه را که میخواستم باشی همان هستی.

▪️ *حتی کاَنَ شیئاً لو اَصابَک اَصابتی ...*
آنقدر این اتحاد قویست اگر مشکلی برای تو پیش آید گویا برای من بوجود آمده.
اگر مرگ بر تو فرا برسد مانند اینست که بر من وارد شده. دو نفر نیستیم.

▪️ *فَعَنانی مِن اَمرِک ما یُعنینی ....*
آنچه مرا به نوشتن نامه وادار کرد اینست؛
اهتمام بکار تو اهتمام به کار من است.
هر کاری بتو مربوط باشد به کار من مربوط است.

▪️ *فَکَتَبتُ آلیک کتابی مُستَظهِراً انَا بقیتُ اَو فَنِیتُ*
نامه ای سرشار از نکات مهم ،بعنوان کمک حال ، و یار و یاور توست .
چه من زنده باشم یا نباشم.از معارف آن استفاده کن.
▪️ *فانی اوصیکَ بتقوی* الله ...فرزند دلبندم را به تقوای خدا سفارش می کنم و به التزام اوامر و نواهی خدا توصیه میکنم.

▪️ *و عِمارةِ قلبِک بذِکره ....*
با ذکر و یاد خدا قلب خود را آباد کن
حبل و ریسمان الهی را چنگ بزن

▪️ *واَیُّ سببً اَوثَقُ مِن سببٕ بینَکَ و بینَ الله* ...
دستاویز های مختلفی هست به دست بگیری [ پارتی بازی ، رو انداختن به دیگران ، خود را کاره ای دیدن، ثروت ،...] ریسمان مختلفی هستند .
اما رشته بین تو و خدا محکمترین رشته هاست و هرگز پاره نمیشود و تورا در چاه دنیا پرت نمیکند.
▪️ *اِن انتَ اَخَذتَ بهِ*
شرط آن اینست که به آن چنگ زده باشی .ریسمان که همیشه آویزان است ،چه کس ریسمان را بگیرد مهم است.

▪️ *اَحیِ قلبَکَ بالموعظه. و اَمِتهُ بالزَهادَه*
.قلب خود را با موعظه زنده نگه دار، از نصیحت خیر خواهان خسته نشو.
وقلب مرده و زنگار زده را با زهد جلا بده.

▪️ *و قَوِهُ بالیقین ...ونَور بالحکمة*
برای قلب قوی باید یقین به خدا باشد
اگر بدانی خدا هست از چیزی نمی ترسی .
وقلب خود را با حکمت نورانی کن.

▪️ *و ذَلِلهُ بذکرِ الموت و قَرِرهُ بالفناء*
اگر قلب به طغیان و شورش کشانده شد با یاد مرگ او را متواضع و رام کن.
قلب را وادار کن به مرگ اقرار کند. نه به زبان بلکه قلب فهم کند.

▪️ *وبَصِرهُ فَجائعَ الدنیا وحَذرهُ صولةَ الدهر*
در دنیا فجایع زیاد اتفاق می افتاد مهم اینست که قلب خود را بفهمانی و ببیند دیگران هم در این هجوم حوادث و سختی هستند .
به قلب خود بفهمان و بترسان از هجوم حوادث روزگار که بر ضد انسان حمله میکند.
قلب همه را باید بپذیرد و بفهمد و ناسپاسی نکند.

اللهم اکرمنا بنور الفهم

بسم الله الرحمن الرحیم
بخش دوم شرح نامه ۳۱ :
نامه به امام مجتبی ( ع)

▪️ *وفُحشَ تَقلُبِ اللیالی ..*
زشتی و ناگواری روزگار، سختی گردش شب و روز را به قلبت نشان بده
به قلب خود بفهمان که این سختی هارا باید تحمل کند.

▪️ *واَعرِض علیِ اخبارَ الماضین....*
اخبار گذشتگان را به قلب خود برسان ،برای قلب خود مصیبت گذشتگان را یاد کن .
در سرزمین و آثار گذشتگان سیر کن . اخبار و آثار آنها را ببین .
«اَوَلَم یَسیروا فی الارضِ فَیَنْظُروا کیف کانَ عاقِبةُ الذین مِن قبلِهم روم - ۱۰»

▪️ *فَانظر فیما فَعَلوا و عَمَا انْتَقَلوا و اَینَ حَلوا و نَزَلوا*
نظر کن بر احوال گذشتگان ،از کجا منتقل شدند، که بودند ، از کجا جدا شدند و بر کجا وارد شدند. منزل جدید آنان کجاست.

▪️ *فاِنَک تَجدَهم قد انْتَقَلوا عَنِ الاَحِبَّه وحَلوا* ....
خوب توجه کنی می فهمی که از پیش دوستان رفتند.
حقیقت دنیا اینست که از نزد دوست داشتنی هاو آنچه که دوست دارد جدا میشود.
بسمت خانه غربت و خانه قبر وارد میشود.

▪️ *کاَنَک عن قلیلٕ قد صِرتَ کاَحَدِهِم*
بزودی تو هم یکی از آنها خواهی شد.
همانهایی که حیات داشتند ،پیر شدند ،از دوستی ها جدا شدند ،وارد قبر و تنهایی شدند،تو هم یکی از آنها خواهی بود.

▪️ *فاَصلِح مَثواک ولا تَبِع اخرَتَک* *بدنیاکَ*
حال که مرگ برای توهم محقق خواهد شد ،بیا قیامت و محل اقامت خود را اصلاح کن .
و آخرت را به دنیا نفروش که متضرر شدن در آن قطعی ست.
دنیای ابدیت را در مقابل دنیای زود گذر معامله کنی حتماً در این تجارت ضرر کردی.
▪️ *ودَعِ القولَ فیما تَعرِفُ والخِطابَ فیما لَم تُکلَف*
در بعضی از امور که سررشته نداری و نمی‌دانی حرف زدن در آنرا رها کن.
« *لا أدری نصفُ العلم، روایت »
همینکه بگویی نمیدانم بهترین علم است که آگاه هستی به نادانی خود.
والخطاب ؛ بعضی از امور ارتباطی بتو ندارند .
نه امر بمعروفند ، نه دلسوزی هستند ، تلاش کن که خطاب را رها کنی .
سکوت بر سخن گفتن ترجیح دارد.

▪️ *واَمسِک عن طریقٕ اذا خِفتَ ضلالتَهُ ...*
حرکت و تکاپو امر پسندیده است. اما توقف کن از اینکه وارد مسیری شوی که از گمراهی و پایان ضلالت آن ترس داری.
نتیجه راهِ انتخاب شده معلوم نیست به کجا خواهد رسید ،هرگز وارد در آن راه نشو.

▪️ *فاِنَ الکَفَ عندَ حَیرةِ الضلال خیرٌ من رُکوبِ الاَهوال*
خود نگهداری و توقف در راهی که احتمال گمراهی در آن هست بهتر است ازحرکت در مسیری که خوفناک است.

▪️ *واْمُر بالمعروف تَکن مِن اَهلِه و* *اَنکِرِ المنکر بیدک و* *لسانِک*
امر بمعروف کن که تو اهل آن میشوی
ومنکر را ترک کن. چه با دست ،منکر عملی ( دزدی ) چه منکر زبانی ( دروغ )

یکی از راههایی که انسان میتواند خودش را اهل معروف کند و عامل باشد و تر ک منکر کند.همین امر کردن به معروف است.که اهلیت آنرا پیدا می کند.

در امر بمعروف احتمال عذاب وجدان به سراغ آدمی بیاید واین حالت برای عامل بودن بسیار مناسب است.
و عامل بعدی نگاه مردم است که با دید بدی اورا می نگرند، همین نگاه تند مردم برای عامل بودن خوب است.

▪️ *وبایِن مَن فَعَلَهُ بجُهدک*
بین خود و اطرافیانی که اهل گناه و منکرات هستند فاصله قرار بده و آنهم با یک جدیت و تلاش از فعل آنها دور شو .
اگر فعل منکری انجام داد حد و حدود خود را با او حفظ کن ،همنشینی با او اثر دارد.
▪️ *و جاهَدَ فی الله حقَ جهادِه ولا تاخُذکَ لَومَةُ لائِم*
در مسیر الهی نهایت کوشش خودرا در جهاد انجام بده و حق آنرابجا آور و سرزنش ملامت گران تو را از راه حق باز ندارد.محکم در میدان بایست.

▪️ *وخُضِ الغمَرات للحقِ حیثُ کانَ*
برای رسیدن به حق مشکلات وجود دارد .
به این دریای مشکلات وارد شو هر جا که حق را یافتی .
مشکلات بر سر راه حق ،پاروی نفس گذاشتن ، پا روی خواسته دشمن نهادن ، این مشکل را بجان بخر و در مسیر حق وارد شو و ترسی هم نداشته باش.

▪️ *وتَفَقَه فی الدین*
به دین حداقلی اکتفا نکن ،دین را عمیقاً تفقه کن.

▪️ *عَوِد نفسَکَ التَصَبُر علی المکروه و نعمَ الخُلُقُ التَصَبُرفی الحقِ*
نفس خود را بر صبر در شدائد عادت بده.
عادت دادن و تکرار در امور تربیتی بسیار موثر است.
کسی یکباره نه خوب میشود و نه بد.

بهترین خُلق و خوی انسانی اینست که خود را به صبوری بزند .اگر صبر جزو ذات و ملکه او نشده ،خود را به شکل صبوران در آورد.
« *اِن لَم تَکن حلیماً فَتَحَلَم* »
اگر بردبار نیستی و حلم نداری خود را مانند انسان حلیم نشان بده.
انسان حلیم واکنش آنی ندارد، فریاد نمی زند.

▪️ *و اَلجِاُ نفسَک فی الاُمورُ ....الی کهفٕ حَریز*
در تمام امور و مشکلات دنیا خود را در پناه خدا قرار بده.هیچ سر پناهی بهتر از خدا نیست .
وقتی در پناه خدا قرار گرفتی در یک پناهگاه امن و نفوذ ناپذیر حفاظت میشوی.

▪️ *و اَخلِص فی المَسآلةِ لربِک فانَ بیده ...*
در دعا و خواسته های خود اخلاص را رعایت کن. خدا میتواند مشکل تو را مرتفع کند.
تمام عطاها و محرومیت‌ها ( حرمان ) بدست اوست.

▪️ *واَکثِرِ الاِستخاره*
از خدا بسیار طلب خیر کن
برای هر اموری در آغاز آن از خدا خیر بطلب .
▪️ *و تَفَهَم وصّیَتٖی ولا تَذهَبَنَ عنها صَفحاً*
این وصیت من بسیار مهم است با تمام وجود آنرا درک کن .
مبادا این وصیت من از دست تو برود در حالیکه در مورد آن جدی نباشی. حاصل عمر خود را باز گو میکنم مبادا از دست بدهی.

تقسیم بندی علوم سه گانه :

▪️ *واعلم لا خیرَ فی علمٕ لا یَنفَع*
بعضی از علم و دانش ،علوم هستند اما نفعی ندارند ،نه دنیای تورا تامین میکند و نه آخرت تو رانفع میرساند.

▪️ *ولایُنتَفَعُ بعلمٕ لا یَحِقُ تَعَلُمُهُ*
بعضی از علوم یاد گیری آن جایز نیست مانند سحر ، ساخت بمب اتم ،
علم بی خاصیت ،علمی که مضر است خیر را از تو دور میکند.

علم و معرفتی به دنیای تو و دیگران نفع میرساند و آخرت تو و دیگران را تامین میکند.
دو علت نامه نوشتن من برای تو :

▪️ *اِنی اما رایتُ بَلَغتُ سناً ....بادرتُ بوصیتی*
دیدم سن من بالا رفته، قوت و قدرت من رو به ضعف رسیده. ترسیدم اجل بمن اجازه ندهد که این اسرار نهفته و تجربیات را بتو منتقل کنم .

مبادرت کردم زود دست بنامه شدم و برای تو فضائل و نکات مهمی را نوشتم.

▪️ *اَو اَن اُنقَصَ فی رَأیی کما نُقِصتُ فی جسمی*
یا یک نقصی در فکر و اندیشهٔ من پیش بیاید مانند نقص در جسم و تحلیل قوای جسمانی، مبادا اندوخته فکری من دچار مشکل شود . وهمه نکات را نتوانم بگویم.

▪️ *اَو یَسبِقَنی الیکَ بعضُ غَلَباتِ الهَویٰ* ...
علت دوم نامه نوشتن.
بر تو هم ترسیدم دچار یک غلبه هوا و هوس بشوی.
قبل از اینکه تو را نصیحت کنم غلبه شهوت بر تو پیشی بگیرد .اگر هوس غالب شود وصیت دیگر اثر گذار نیست و تو فتنه زدهٔ دنیا بشوی.
نکته :
این ابی الحدید در مورد این مطلب میگوید.
علی خود بصراحت می گوید شاید من هم روزی دچار مشکل فکری شدم و اشتباه کردم.

و از طرفی برای پسرش که امام است می ترسد که شهوت بر او غلبه کند، نفس بر او غالب و قابل اصلاح نباشد.

نتیجه می گیرد، بر خلاف نظر شیعه که قائلند امام معصوم است. بر طبق گفته علی اصلاً چنین چیزی وجود ندارد.

جوابیه : ابی الحدید خود اشتباه کرده ، توجه و درک نکرده که این نامه از طرف امام نیست، برای حسن بعنوان امام. علیهما السلام.

بلکه از طرف پدری برای پسر خود نوشته می شود.که باید این جملات اثر گذار باشد فقط مختص امام حسن نیست .
آیندگان که معصوم نیستند باید برای آنها هم اثر گذار باشد.
نامه ای که همه، مخاطب این نامه هستند.

در این نامه صحبت از امام بودن مطرح نیست ، نامه یک پدر برای فرزند دلبند خود نوشته شده.
▪️ *واِنما قلبُ الحَدَثِ کالاَرضِ الخالیه...*
قلب و جان یک جوان مانند یک زمین حاصلخیز خالی ست . وقتی بذر پاشیده می‌شود، استعداد دارد بذر را میگیرد جوانه میزند و درخت تنومند میشود.

▪️ *فبادَرتُک بالاَدب قبلَ اَن یَقسو قلبَک*
چون تو جوان هستی و زود اثر می گیری من مبادرت کردم که تو را ادب کنم قبل از اینکه قلب تورا قساوت بگیرد. مشغولیت زیاد شود.

هرچه مشغله دنیایی بیشترشد درک ،فهم و توجه کمتر میشود ،هرچه بیشتر قسی القلب ،پذیرش معارف کمتر میشود.

▪️ *لِیَستقبِلَ بِجِدِ رأیِک منَ الامرِ....*
همه گفتنی هارا می نویسم تا تو با تمام جدیت به سراغ اموری بروی که ( قد کفاک) کفایت کرده اند تو را اهل تجارب.

نکاتی را بتو میگویم که پیش از تو عده ای آنرا تجربه کردند و حاصل آنرا بتو می گویم .
تجربه آنها تو را بس است.

اگر بیاموزی هیچگاه خود دنبال طلب کردن (بُغیَتَهُ) تجربه نمی روی.

▪️ *فتکونَ قد کُفیتَ مؤو نةَ الطلب و عُوفیَت...*
بفهمی عده ای در تاریخ چه ظلم‌هایی کردند و خود دچار آن شدند، هیچوقت ظلم را تجربه نمیکنی چون یقین داری حاصل ظلم به خود بر می گردد.
اگر حرف مرا او تجربه گذشتگان را ارج نهادی زحمت تجربه کردن را از خود برداشتی.( عُوفیتَ ) معاف می شوی از اینکه ممارست در کسب تجربه کنی

▪️ *فاَتاکَ من ذالک ما قد کُنا نأتیهِ...*
پس نصیب تو میشود از آنچه تجربیات که نصیب ما شد.
من تجربه کردم تو شنیدی ،نتیجه من و تو یکی ست ،هر چه بمن رسیده بتو هم می رسد چون تو نتیجه مرا دیدی.

▪️ *واسْتَبانَ لکَ ما رُبَما اَظلَم ...*
آشکار می‌شود بر شما.
گاهی شخص تجربه میکند اما زمان بر او نگذشته نمی‌تواند نتیجه کار خود را ببیند ،آیندگان بعد او چون عمر و زمان گذشته، کاملا نتیجه کار او را درک می کنند .
گاهی تجربه ای که من می کنم کمتر است از تجربه ای که تو می گیری.

چون تو تاریخ و گذر زمان را میبینی ، اما من در درون زمان هستم نتیجه بر من آشکار نیست.
من زحمت کشیدم تجربه کردم ،اما تو زحمت نکشیدی ،فقط تجربه را دیدی فهم تو بیشتر از من است.

▪️ *اَی بُنَیَّ ....فقد نظَرتُ فی اَعمالِهم*
اگر چه عمرم باندازه عمر بشریت نیست ،اما در اعمال گذشتگان، اخبار ، آثار آنها دقت کردم .( سرتُ فی اثارهِم )
کاخها و ویرانه ها، قبور مندرس آنها را سیر کردم و یکی از آنها شدم.
نام من در زمره گذشتگان نوشته شد ( عُدتُ کاَحدِهم)

▪️ *بل کاََنیٖ بمَا انْتهیٰ ...معَ اوَلهِم الیٰ اخرِهِم*
چنان با زندگی آنها تامل کردم گویا با آنان زندگی کردم ،گویا عمر من به اندازه بشریت است.با اولین و آخرین آنها زندگی کردم.چون از تجربیات آنها استفاده کردم.

▪️ *فعَرَفتُ صَفوَ ذالک مِن کَدَرِهِ ...من ضرَرِهِ*
بعد کسب همه تجربه ها شناختم و خالص‌ترین ( صفو ) نکات را انتخاب کردم ، کدر و مضر آنرا کنار گذاشتم، سودمند تاریخ را جدا کردم .
برای تو خالص و خلاصه ( استَخلَصتُ ) کردم تمام امور تجربی تاریخ را ( تَرَخَیتُ) زیباترین را برگزیدم .

‌▪️ *صَرَفتُ عنکَ مجهُوله*
بعضی از امور مناسب تو نبود ،اگر بدانی سبب مشغولیت ذهنی تو میشود ،آنهارا برای تو ذکر نکردم ( فیلترینگ) نکات انحرافی و مجهول را برای تو ذکر نکردم.

▪️ *حیثُ عَنانی ....الوّالدِ الشفیق*
چنین صلاح دیدم ،چون پدر دلسوزی هستم نکات مثبت تاریخ را بیان کردم که موجب رشد تو باشد.
برای هدایت و تربیت تو چنان تلاش کردم که یک والد شفیق انجام میدهد.نباید بین آنها گم شوی ،برای تو پدری میکنم و نمی گذارم همه چیز در دسترس تو باشد.

▪️ *اِجتَمَعتُ علیهِ مِن اَدَبِک*
اراده کردم که تو را آنگونه که شایسته است ادب کنم ،نه اینکه هر طوری شد و با هر چیزی شد تو را منحرف کنم.

▪️ *مُقتَبِلُ الدهر ذو نیَةٕ سلیمه و نفسٕ صافیه*
تو عمر دراز در پیش داری اول زندگی توست باید نکاتی بتو بیاموزم که در مسیر طولانی که در پیش داری دست تو پر باشد با نیتی سالم و نفسی با صفا و خالص این مسیر را طی کنی.

اللهم اجعلنا ممن یسارع فی الخیرات

بسم الله الرحمن الرحیم
بخش سوم شرح نامه ۳۱:

💠 *واَن اَبتَدِاَکَ بتعلیمِ کتابِ الله و تأویلِه ....*
امیرالمومنین خطاب به امام مجتبی علهیما السلام می فرماید:
تصمیم گرفتم در آغاز، تعلیم تو را با قرآن کریم انجام دهم.
اولین کتاب آموزشی تو قرآن و تفسیر آن باشد .
اصول عقاید و احکام اسلام که مجموعهٔ حلال و حرام ذیل احکام را بتو آموختم.

💠 *لا اُجاوِزُ ذالک بکَ الیٰ غیرِک*
تعلیم تورا به کتابی غیر از قرآن رد نکردم .
در تعلیم فرزندم کتاب دیگری مقدم بر قرآن نشد .

💠 *ثُمَ اَشفَقتُ اَن یَلتَبِسَ علیک ما اخْتَلَفَ الناس ... مِن اَهوائهِم و اٰرائِهِم*
ترسیدم که مشتبه شود برتو، و سبب گمراهی شود ،آنچه که مردم را به اختلاف افکنده.
شبهاتی در میان مردم است با گروههای فکری و سیاسی مختلف، که این شبهات نوعاً یا از هوی و هوس است یا از فکر غلط،
بخاطر تفکر مختلف مردم چند دسته میشوند.

این اختلاف فکری ، سیاسی ،تفکر پول مقام ، حب غرب و شرق و اختلاف هوی و هوس باعث شده شبهه ای در میان مردم ایجاد شود.
من ترسیدم در تو رخنه کرده ،تورا از میدان بدر کند.
💠 *کرِهتُ مِن تَنبیهِکَ له اَحَبَ الیَّ مِن اسلامِکَ ...*
با اینکه خوش نداشتم تو را با شبهات و مطالب انحرافی آشنا کنم. ولی مجبور شدم این مسائل را بتو آموزش و تو را استحکام بدهم.
با جود کراهت حق مطلب را ادا کرده پاسخ آنرا بتو بگویم .
و آموزش آن را محبوبتر دیدم تا اینکه تورا تسلیم به هلاکت کنم.
قبل از اینکه شبهه بر تو عرضه شود آنرا بر تو بیان کردم.

💠 *رَجَوتُ اَن یُوَفقَکَ اللهُ فیه لرُشدِک ویهدیَکَ لقَصدِک*
خداوند تو را موفق کند از رسیدن به مقصد ،وبرای پیمودن راه درست تو را هدایت کند.

💠 *فَعَهِدتُ آلیک وصیتی هٰذهِ*
من سفارش میکنم وصیت مرا بجد بگیری و به آن عمل کنی.

💠 *واعْلَم.. أنَ أحبَ ما انتَ اخِذٌ الیَ من وصیتی تقوی الله*
بدان از کل وصیت من مهم تر و محبوبترین رکنی که باید رعایت کنی تقوا ست .

💠 *والاقتِصارُ علیٰ ما فرَضَهُ اللهُ علیکَ*
اکتفا کن بر آن مواردی که خدا بر تو لازم کرده.
در اموری که خدا به گردن تو وظیفه ای گذاشته ،[ مستحب ،مکروه ،واجب حرام ] وظیفه است..
اما بعضی چیزهایی هست که ما در مورد آنها وظیفه ای نداریم آنها را رها کن.
فقط انجام وظیفه کن نسبت به آنچه که وظیفه داری.

💠 *والاَخذُ بنا مضیٰ علیهِ الاَولونَ من ابائک....*
فرزندم چیزی را محکم بگیر و عمل کن که اجداد تو آن مسیر را طی کرده و عمل نمودند.
اجداد تو در یک نسل شامخه و همه موحد بودند.راه آنان را پیش بگیر.

💠 *فاِنهُم لَم یَدَعُوا اَن نَظَروا لاَنفسِهِم کما انتَ ناظر*
گذشتگان تو مدام بفکر رشد و اعتلا و انجام وظایف خویش بودند.
اینکه بفکر خود باشند و به حال خود تفکر کنند را رها نکردند.

💠 *وفَکَروا کما انتَ مُفَکِر*
همینطور که تو در فکر انتخاب راه درست هستی گذشتگان صالح تو در فکر انتخاب راه صحیح بودند. انتخاب و عمل کردند.
💠 *ثُمَ رَدَهُم آخِرُ ذالک الیَ الاَخذِ بنا عَرَفُوا*
اندیشه و تامل ، کاری‌هایی را که انجام میدادند همه را شناخته بآنها در رسیدن به راه درست بجایی رساندودند.

💠 *والاِمساکَ عمل لَم یُکَلَفوا*
دست نگهدار از آنچه که وظیفه تو نیست .
اموری که معلوم نیست از دین هستند یا نه!
آنها را رها کن .اصول اساسی دین را محکم بگیر .

💠 *فاِن اَبَت نفسُکَ اَن تَقبلَ ذالک ...*
اگر جان تو امتناع کرد از اینکه تجربیات بزرگان و گذشتگان را بگیرد.
اگر خواستی دین را با تفقه ، زحمت و اجتهاد بشناسی شروطی دارد.

💠 *طلَبُکَ ذالک بتَفَهُمٕ و تَعَلّم*
این دین شناسی به آسانی بدست نخواهد آمد باید فهم عمیق داشته باشی و تعلم بگیری.
هم باید اصول را بشناسی و هم مصداق آنرا.

💠 *لا بِتَوَرُّطِ الشبهات و غُلُقِ الخَصومات*
رسیدن به فهم دین با فرو رفتن در شبهات بدست نمی آید‌
مبادا با علقه های تعصب و خصومت.
دچار تعصبات قومی، استادی ، مکتبی نشو
در هر جا و هرمکتبی مطلب درست یافتی آنرا استفاده کن بخاطر تعصب از فلان مکتب و قوم و سلایق مطلب درست را رد نکن.

💠 *وابْدَاْ قبلَ نَظرِک فی ذالک بالاِستِعانةِ باِلٰهِک*
در شروع کار دین شناسی بخدا توسل کن و از او کمک بخواه .
بخود امیدوار نباش که آنچنان می‌کنی .
میل و رغبت تو بخدا باشد تا توفیق تو را زیاد کند.

💠 *وترکِ کلِ شائِبَةٕ اَولَجَتکَ فی شبهه*
هر عاملی که تو را بخطا می اندازد و در شبهه وارد می کند آنرا ترک کن.
نه تنها بسمت شبهه بلکه بسمت مقدمات آن هم نرو.
💠 *فاذا اَیقَنتَ اَن قد صَفا قلبُکَ فَخَشَع*
اگر در راه علم آموزی به اصول اساسی دین یقین کردی،آن یقین قلب تو را صفا می دهد.
صفای دل، تو را در مقابل خدا خاشع می کند.

اگر در راه علم آموزی،خود بزرگ بین شدی بجای قلب مصفی دل تاریک می شود.
دل تاریک بجای تواضع ،در مقابل خدا گردن کشی می کند.

💠 *و تَمَ رأیُکَ فاجْتَمَع وکانَ هَمُکَ هَماً واحدا*
نشانه کامل شدن عقل اینست که اجتماع و تمرکز پیدا می کنی . بجای اضطراب و تفرق یک رأی واحد داری که تلاش تو صرف آن میشود.

💠 *واِن انتَ لم یَجتَمِع لکَ ما تُحبُ من نفسِک*
اگر فراغت ذهن و فکر برای تو مجتمع و متمرکز نشد ،صفای دل و خشوع حاصل نگردید.

💠 *فاعلَم اَنَکَ اتمام تَخبِطَ العَشواءَِ و تَتَوَرَطُ الظَلماء*
بدان حرکت داری اما حرکت تو مانند حرکت شتر کم بیناست.
حرکت با چشم بسته هر لحظه در کمین خطر است.
اگر بدون رعایت امور حرکت کنی در یک گمراهی وارد میشوی که امکان بیرون آمدن از آن نباشد.

💠 *ولیسَ طالبُ الدین مَن خَبَطَ اَو خَلَطَ*
کسی که دچار راه اشتباه ، و التقاط حق و باطل می‌شود ،به بیراهه افتاده اصلا طالب دین نیست.

💠 *والاِمساک عن ذالک اَمثَل*
بهتر است از فهم دین دست بکشد و سراغ آن نرود .او اهل اجتهاد نیست

اللهم افتح لنا خزائنَ علومک

بسم الله الرحمن الرحیم
بخش چهارم شرح نامه ۳۱ :

امیرالمومنین امام مجتبی علیهما السلام را به دو نکته اساسی مطلع کردند.

💠 آگاه باش که عالم یک نظام توحیدی دارد.
اگر درنظام توحیدی چیزی را متوجه نشدی انکار نکن .
چیزی را که تو نمی‌دانی حکمتی دارد.
حکمت گاهی با گذر زمان مشخص میشود، گاهی حقایقی هستند که دنیا ظرف بیان آنها نیست. مهم اینست که بدانی خدای حکیم از روی حکمت کار می کند.

💠 *واعلم یا اِنَ احداً لم یُنَبَیْ عن الله ...*
بدان فرزندم ،هیچ کس از خدای متعال خبر نداده مانند خبری که پیغمبر ما داده است.

هر پیامبری در هر دوره ای به مقتضای حال دوران و مردمان مسائلی از توحید را بیان کرده ،اما هیچ پیامبری مانند پیامبر خاتم(ص) مباحث عمیق توحیدی ،از صفات و افعال الهی ،از ممنوعیت ورود به کنه ذات الهی صحبت نکرده.

💠 *فارضَ بهِ رائِدَاً و الیَ النجاةِ قائِدا*
او بهترین خبر آورنده از طرف خداست پس راضی باش که او رائد و جلودار تو باشد.
او کسی ست که محضر خدا بوده مطالب و توحید را با تمام جان از خدا فرا گرفته، راضی باش که او دست تو را بگیرد و بسمت توحید ببرد و برای رسیدن به نجات رهبر تو باشد.

💠 *واِنکَ آن تَبلُغَ فی النظَرِ لنفسِکَ... مبلَغَ نظری لکَ*
تو هر چه برای خود و نسل خود تلاش کنی که بفهمی به آن چیزهایی که من گفتم نمی‌رسی چون تجربه مرا نداری.

*التجربةُ فوقَ العلم* تجربه از علم بالاتر است چون علمی ست که به حقیقت پیوسته علم تئوری نیست.

هرچه تلاش کنی به این نصایح نمی‌توانی برسی چون نصایح را همراه با تجربه برای تو بازگو می کنم.
💠 *واعلم یا بنیَ لو کانَ لربُکَ شریکٌ لاَتَتکَ رُسُلُه*
ما اعتقاد داریم خدا بی در عالم هست و شبهاتی ایجاد میشود در مورد چند خدایی !!

این استدلال من تورا به توحید خالص میرساند.
و آن استدلال اینست:
آسمان و زمین و همه آثار نشان می‌دهند که مخلوق خدا هستند. اگر خدای دومی هم باشد ،پس نشانه های وجود او کجاست ؟
کدام عالم را خلق کرده ؟
تصرف کدام عالم را بعهده دارد؟
کدام رسولی از طرف او برای ارشاد مردم، معجزه ای آورده ؟

💠 *ولَرَاَیتَ آثارَ ملکهِ و سلطانِهِ*
اگر خدا شریک داشت رسولان آن باید بنزد تو می آمد و تو را دعوت می کرد و آثار خلقت سلطنت او را نشان می داد.

« *لَو کانَ فیهِما آلهَةٌ الاَ اللهُ لَفَسَدَتا انبیا - ۲۲»*
این جملات حضرت هم بیان روی دیگر این سکه از این آیه است.
همان آیه قرآن را به شیوه دیگری بیان میدارد.

💠 *ولکنَهُ الهٌ واحدٌ کما وَصَفَ نفسَهُ*
خدا یک خدای واحدی ست همانگونه که خود را وصف کرده.

💠 *لا یُضادُ هُ فی ملکِه احدٌ ولا یزولُ ابداً ولم یَزَل*
کسی نمی‌تواند در ملک خدا با او مخالفت کند.
خدای واحد زائل نخواهد شد ( ابدی )
خدای واحد همیشگی بوده ( ازلی )
از ازل تا ابد پوشش داده ،واین خدای واحد خالقیت او ازلی و ابدی ست ، به یقین حاکمیت او هم ازلی و ابدی ست.

خدا قبل از خلقت بشر ، بعد خلق بشر ، بعد مرگ بشر، قیامت بشر را مدیریت می کند ،همیشه بوده و خواهد بود.
💠 *اولُ قبلََ الاشیاءِ بلا اَولیه و آخرُ ...بلا نهایةٕ*
قبل از همه اشیا بوده و این اولین او به نحوی نیست که دوم داشته باشد و کسی او را خلق کرده باشد.
او آخری ست که بعد او آخر نیست و نهایت ندارد.
در هر چیزی اولین نسبت به چیزی اول است.
مانند اولین رئیس جمهور ،او اول ست نسبت به بقیه رؤسا .
اما در خداوند اینگونه نیست که اول بودن او نسبت به چیزی باشد.او اول مطلق است و در آخر هم نه ؛ نسبت به چیزی آخر باشد.
آخری که بعد او چیزی معنا ندارد.

💠 *عَظُمَ اَن تَثبُتَ ربوبیتُهُ باِحاطةِ قلبٕ او بصَر*
خداوند بزرگتر از آنست که با رویت قلب و رویت بصر بتواند بر او احاطه کند.

در انتخاب و خرید شیی با بصر صورت میگیرد.بعضی مطالب بصری نیست فهم آن درونی ست ،گرسنکی که درک می شود.
اما شناخت خدا به این دو صورت نیست.چون هیچ چیز نمی‌تواند بر او احاطه پیدا کند.

خدا بزرگتر از آنست که ربوبیت او اثبات شود.
او محدود نیست که قلب براو مسلط بشود.
بینهایت بر بینهایت مسلط میشود که وجود ندارد.
ه 💠 *فاذا عَرَفتَ بذالک فافْعَل ...و طلَبِ طاعتِه*
فرزندم وقتی خدا را اینگونه که توصیف کردم شناختی ،تمام تلاش خود را بکار بگیر تا طاعت او را کسب کنی.

انجام عمل تنها بتو مربوط نیست همه موجودات بجایی میرسند که باید عمل انجام دهند.

💠 *کما ینبغی لِمثلَک اَن یَفعلَهُ فی صِغَرِ خطرِهِ*
منزلت انسان در مقابل منزلت خدا ، پایین است. پس باید مطیع باشد.

*وقلَةِ مقدَرَته* تمام قدرت انسان در برابر قدرت خدا بسیار اندک است.

*وکثرةِ عجزه و عظیمِ حاجتهِ*
افراد در پیشگاه خدا عاجزند و بسیار حاجت مند هستند
پس سزاوار است که انسان با چنین نیازمندی در جهت طاعت الهی باید کار کند.تا از عقوبت رهایی پیدا کند.

💠 *والخشیَةِ من عقوبته و الشفقَةِ مِن سخطهِ*
برای ترس از عقوبت خدا اعمال صالح انجام بدهد

💠 *فانَه لا یَامُرُکَ الا باَحسن ولم یَنهَکَ الا عن قبیح*
چون خدا امر بکار نیک کرده ،هر کار نیکویی را انجام بده .
واز کار قبیح نهی کرده ،چون خدا راضی به آن نیست خود را نهی کن.
💠 *اِنی قد اَنبَاتُک عن الدنیا و حالِها....*
من تورا از حال دنیا و زوال آن و از متغیرهای دنیا با خبر کردم .
دنیا پیوسته در حال دگرگونی [ خوشی ناخوشی ، بیماری عافیت، عروسی عزا] آمیخته است.زندگی حالات مختلف دارد.

و از آخرت هم تورا باخبر کردم از آنچه که آماده شده در آخرت برای اهل آخرت .
نعمتها و عذاب آخرت هر دو فوق دنیا هستند و هر دو در آخرت داده میشود.

💠 *وضَربتُ لکَ فیهمَا الاَمثالَ لِتعتَبرَها ...*
مثالهایی برای تو زدم ،هر کدام راه را بخوبی روشن می کند تا تو از این مثالها عبرت بگیری. برای عمل و پیروی کردن پیش روی تو باشد.

💠 *انما مثلُ من خیر الدنیا کمثلِ قومٕ ...*
مثال اول ؛ کسانی که با تجربه و دنیا دیده از باطن دنیا خبر دارند .
برای سفر و مسافرت تصمیم میگیرند وارد بر سرزمین خوش آب و هوا و سبزه زار شوند.

💠 *فاحتَملوا وَعثاءَ الطریق وفراقَ الصدیق...*
سختی های راه را بدوش خود حمل می‌کنند و فراق دوستان، ناگواری طعام ، و شدت ناملایمات طریق را بجان می خرند، تا به آن زمین وسیع و خوشایند دست بیابند.

💠 *فلَیسَ یَجِدونَ لِشیئٕ مِن ذالک اَلَما*
افرادی که تصمیم گرفتند از مکان بدی به مکان سرسبز کوچ کنند مشقت‌های مسیر را اصلا نمی بینند .درد و رنجی که دیگران حس میکنند برای آنها چنان دردی ندارد.

هیچ چیزی محبوبتر از آن نیست برای آنان ، که زودتر به آن مکان خرم و پر از آرامش و قرار برسند.
💠 *و مثلُ منِ اغْتَرَ بها کمثلِ قومٕ کانوا بمنزِلٕ خَصیبٕ...*
در مثال دوم گروهی هستند که دنیا آنان را فریب داده ،عکس گروه اول هستند.

دنیا را منزلی پر نعمت ، ماندگار، خوش آب و هوا خود را ساکن میدانند.
در اعلام حرکت بسوی سرزمین خشک و بی آب و علف ،بدترین چیز برای آنها مفارقت از زندگی شیرین دنیاست.

مثَل انسان از این دو گروه خارج نیست .
یا دنیا را جای بد میدانند و حاضر کوچ کردن به مکان بهتر هستند یا افرادی که دل کندن از مکان لذت بخش دنیا و کوچ به آخرت عذاب آور است.
💠 *اِجعَل نفسَکَ میزاناً بینَکَ و بینَ غیرِک ...*
ای فرزندم ،هرگاه در مورد دیگران قضاوت کردی خود را معیار این ترازو قرار بده.

💠 *وارْضَ منَ الناسِ بنا تَرضاهُ لهم ...*
خود عمل اندک داری از مردم انتظار عمل زیاد نداشته باش.
هر قدر برای آنان کار کردی همان‌قدر برای تو انجام دادند راضی باش.

💠 *ولا تَقُل ما لا تَعلَم*
چیزی را که در مورد آن نمی‌دانی صحبت نکن ولو حرف زدن تو کم باشد.
در جایی که سخن حکیمانه داری سکوت جایز نیست.
در سخن جاهلانه سکوت بهتر از جاهلانه بودن است.

💠 *ولا تقُل ما لا نُحِبُ اَن یُقالُ لک*
در مورد مردم چیزی نگو که خود دوست نداری در مورد تو گفته بشود.

💠 *واعلم اَنَ الاِعجابَ ضِدُ الصواب*
عجب و خودپسندی نقطه مقابل درستی ست .
فرد عُجب گرفته از مسیر درست منحرف شده به خطا افتاده.

💠 *وآفَةُ الاَلباب*
عجب آفت عقل است همانطور که شراب عقل را زایل میکند عجب هم عقل را به مستی می اندازد و مست عقل ندارد.

💠 *فاسْعَ فی کَدْحِک ولا نکن خازناً لغیرِک*
برای تامین زندگی خوب، بیشترین تلاش را داشته باش، اما انبار دار دیگران نباش.
استفاده کن و بخشی از آنرا ببخش و خیر رسانی کن.

💠 *اذا انتَ هُدیتَ لقصدِک فکُن اَخشَع لرَبِک*
اگر به همان مقصد هدایت شدی [ اموال را خرج کنی و انفاق هم داشته باشی ] خدا را شاکر باش و در برابر خدا خشوع کن که نعمتی بر تو ارزانی داشته.

اللهم اکرمنا بنور الفهم

بسم الله الرحمن الرحیم
بخش پنجم شرح نامه ۳۱ :
امام علیه السلام فرزند خود را توجه میدهند به یک مسیر پر رنج و مشقت مرگ ،قبر ، قیامت.

💠 *واعلم یا بنی انَ اَمامک طریقاً را مسافةٕ بعیده....*
فرزندم بدان ، پیش روی تو یک مسیر طولانی و پر از رنج هست و تو در این راه از یک تلاش درست بی نیاز نیستی وباید به سلامت از آن عبور کنی.

💠 *وقدرِ بَلاغِک منَ الزادِ مع خِفَةِ الظهر*
باید بقدر کافی زاد و توشهٔ مسیر را برداری و در عین اینکه، پشت تو هم سبک باشد. برای رسیدن به مقصدهر چه سبکبار باشی عبور تو راحتر خواهد بود.

توشه ای انتخاب کن حمل سنگین آن از تو برداشته شود و دیگران آنرا برای تو حمل کنند اینگونه سبکبار خواهی بود.

💠 *فلا تَحمِلَنَ علیٰ ظَهرِک ...ثِقلٌ ذالک وبالاً علیک*
بیش از آن مقدار ی که طاقت داری بار برندار ،سنگینی آن وبال تو میشود.
اموال دنیا باعث گرفتار شدن دل میشود.

💠 *واذا وَجَدتَ من اهلِ الفاقةِ مَن یَحمِل ....*
اگر فقیری دیدی که حاضر است توشه تو را حمل کند تا قیامت ، وانرا در روز احتیاج تو بطور کامل بتو برگرداند.این محتاج را مغتنم بشمار و بار خود را بر دوش او گذار، تا خودرا سبکبار کنی .
با انفاق و ایثار ،مواسات هم زاد و توشه تو زیاد میشود هم سنگینی بار خودرا بر دوش او قرار دادی.
💠 *فلَعلَکَ تَطلُبُهُ فلا تَجِدوه*
اگر کوتاهی و یا بتاخیر اندازی کار بجایی میرسد که دنبال محتاج هم بگردی پیدا نخواهی کرد.
[ مقصود امام اشاره به دوران عصر ظهور،
هر چه میتوانید در دوران غیبت انفاق و صدقه رد کنید چون در حکومت عدل فقیر نخواهید یافت ( روایت ) ]

این بار مانند بار دنیایی نیست که برای طرف مقابل سختی داشته باشد ،در واقع دست او را گرفتی ولی بار خود سبک کردی.

💠 *واعلم آنَ اَمامَکَ عَقَبَةً کَوؤداً المُخِفُ فیها احسنُ حالاً...*
پیش روی تو یک گردنه صعب العبور ی هست ،گروهی که پشتشان سبک باشد حالشان بهتر است از گروهی که بار سنگین بر پشت خود حمل می کنند.

💠 *والبَطیُٔ علیها أقبَحُ حالاً منَ المُسرِع*
گروهی که در این گردنه آهسته حرکت میکنند ،حال و کارشان بدتر است از گروهی که سریع العبور هستند.
دو دسته ،سبکبار و سریع العبور ،از همه خوشحالترند.

💠 *واَِنَ مَهبطَکَ بها لا مَحالةَ....*
تو در این مسیر که قرار گرفتی ختم آن به بهشت یا دوزخ است.
مسیر در عین حالی که واحد است ،اما برای عده ای سهل و شیرین و برای عده ای تلخ و سخت است.

💠وتو حتماً این مسیر را میروی تا به آن خانه برسی ،پس امروز تلاش کن خانه مناسبی مهیا کنی قبل از اینکه حلول پیدا کنی .
قبل از طی مسیر خانه را جستجو کن.

💠 *فلیسَ بعدَ الموتِ مُستَعتَب ولا الی الدنیا مُنصَرَف*
بعد از مرگ دو اتفاق هرگز رخ نخواهد داد .
عذر خواهی و طلب رضایت پذیرفته نمی شود.
و طلب برگشت به دنیا هرگز اتفاق نمی افتد.

*« حتی اذا جاءَ اَحَدَهُمُ الموت قال ربِ ارْجِعُونِ لَعَلیٖ اَعمَلُ* *صالحاّ فیما تَرَکتُ کلا مومنون- ۱۰۰»*
هنگامیکه مرگ کسی فرا رسید از خدا طلب برگشت می کند خدایا مرا برگردان تا عمل صالحی که ترک کردم انجام بدهم و پاسخ ، هرگز محقق نمی شود .
💠 بدان فرزندم همان خدایی که گنجینه آسمان و زمین بدست اوست بتو اجازه داده دعا کنی . وخدا به عهده گرفته که دعای تو را اجابت کند.و گنجینه مادی و معنوی را در اختیار تو گذارد.

💠 *واَمَرَکَ اَن تَساَلَهُ لِیَعطیَک ...*
نه تنها اذن داده بلکه امر کرده که اگر عطای خدا را درخواست داری باید دعا کنی.
دعا یک راهی ست برای رسیدن.
و واجب است بر ما که اهل دعا باشیم.
پس از او طلب رحمت کن تا بتو رحم کند.
اجابت دعای تو در گرو دعای توست.

💠 *ولم یَجعَل بینَک و بینَه مَن یَحجُبُهُ*
خدای مهربان بین تو و خودش حجابی قرار نداده.
میتوانی بدون واسطه با او سخن بگویی.
و تورا مجبور نساخته که با یک شفیع بنزد او بروی.

💠 *ولم یَمنَعَکَ اِن اَسَأتَ مِنَ التوبه ...*
خدایی که امر بدعا و عهد به اجابت دعا کرده، تورا منع نکرده اگر خطایی از تو سر زد تو را به درگاه خود راه ندهد.
برای بازگشت راه توبه را باز گذاشته.

💠 در عذاب و فرو فرستادن نقمت در قبال خطای تو عجله نکرده.
در خطای فاحش تو پرده پوشی میکند و رسوا و مفتضح نمی کند.
واگر در جایی برای ادب کردن بر تو سخت گرفت ،در این عذاب سختگیری نمی کند.
عذاب و انتقام او با یک رحمت همراه است.

💠 *ولم یُؤئِسکَ ...بل جعَلَ نُزُعَکَ عنِ الذنبِ حسنةً...*
تو را از رحمت خود مایوس نکرده ،تا جایی که با کوله باری از گناه همین که ترک گناه کنی خود یک حسنه است.

💠 و رحمت خدا نسبت بتو اینست که یک عذاب در مقابل یک گناه ،اما پاداش برای یک حسنه ده برابر حسنه حساب می شود.

💠 و رحمت دیگر خدا ، بابی بنام توبه باز گذاشته و راه طلب رضایت مندی برای تو فراهم کرده. هنگامیکه او را ندا و نجوا کردی ندای تو را می شنود.

💠 *فاَفضَیتَ الیهِ بحاجَتِک ...واسْتَعَنتَهُ علیٰ اُمورِک*
مشکلات و حاجات خود را به خدا عرضه کن.
غم و شکوه خود را به در گاه او ببر .
سفره دل خودرا بنزد خدا بگستر نه برای دیگران .
برای سختی ها از او طلب گشایش کن.
و در امور گرفتاری از او کمک بخواه.

💠 *و سأَلتَهُ من خزائنِ رحمتِهِ ما لا یَقدِرُ علیٰ اِعطائِهِ...*
از خزائن رحمت خدا طلب کن ،خزائنی که جز او کسی نمی‌تواند اعطا کند.
این اعطای رحمت او، عمر طولانی برای خدمتگزاری، صحت و سلامتی جسم، وسعت روزیِ مادی ،معنوی، علمی.برای تو خواهد بود.

💠 *ثم جَعلَ فی یدیکَ مفاتیحِ خزائنِهِ ...*
سپس خداوند کلید خزینه را بدست تو قرار میدهد.
میتوانی باران رحمت الهی را بر خود بارش بدهی.
💠 *فلا یُقنِطَنَکَ اِبطاءُ اِجابَتِهِ*
اگر خدا اجابت دعای تو را بتاخیر انداخت مبادا مایوس شوی.
چهار عامل برای تاخیر اجابت وجود دارد.

💠 *فاِنَ العطیَةِ بقدرِ النیَّةِ*
بقدر نیت خالص تو اجابت شامل حال تو می شود.بهترین دعا اینست با قلب پاک واز سینه متقی خارج شود.

💠 *و رُبَما اُخِرَت عنکَ الاِجابه ... لِاَجرِ السائِل*
اجابت دعا گاهی بتاخیر می افتاد که پاداش دعا کننده را بیشتر کند.
اتصال و ارتباط تو سبب رشد تو میشود.

💠 *و اَجزَلَ لِعَطاءِ الاٰمِل*
تاخیر اجابت دعا و پشت در ماندن ، عطای خدا برای آرزو مندان بیشتر میشود. عطای بهتر از آن را اعطا میکند.

💠 *و رُبَما سَاَلتَ الشَیَٔ فلا تُؤ* *تاهُ ....*
تاخیر در اجابت ، بهتر از آنرا میدهد.یا زود ( عاجلاً ) و یا پس از مدتی ( اجلاً)
دعای تو را به بهترین دعا تبدیل می کند.

💠 تو حقایق دعا را نمی‌دانی شاید سبب سلب دین تو باشد خدا اجابت نمی کند.

💠 *فلتَکن مَساَلتَک فیما یبقیٰ لکَ* *جمالُهُ*
دعای تو باید بگونه ای باشد که جمال آن برای تو باقی بماند، وگرفتاری و آفت آن از تو دفع شود.
مال آن دعایی ست که ،نه او برای تو میماند ونه تو برای آن می‌مانی
مال فانیست فقط وبال آن میماند.
اما اخلاق و علم ،فقط عصاره و جمال آن برای تو میماند.

اللهم کمّل دیننا بالقرآن

بسم الله الرحمن الرحیم
بخش ششم شرح نامه ۳۱ :
توصیه هایی به امام مجتبی علیه السلام

💠واعلم اَنَکَ خُلِقتَ للاخرةِ لا للدنیا
فرزندم بدان ، که تو برای آخرت خلق شدی نه برای دنیا،
زندگی در دنیا پلی هست که اصالت ندارد.
دنیا پلی ست برای عبور و رسیدن به مقصد ،لذا پل هیچگاه موضوعیت ندارد ،رد شدن از پل و رسیدن مهم است ،بقیه مسائل آن اهمیتی ندارد .جنس آن پل طلا باشد یا غیر طلا ، چون موضوعیت ندارد.
موضوعیت در رد شدن است.

💠 ولِلفناءِ لا لِلبقاءِ ولَلموتِذلا لِلحیاةِ
تو برای مرگ خلق شدی نه برای بقای دنیا،
دنیا روزی خواهد مرد و برای تو باقی نمی ماند.
تو برای مرگ خلق شدی نه برای حیات.

💠 و اَنَک فی منزلِ قُلعةٕ و دارِ بُلغَةٕ و طریقٕ الی الاخرَه
بدان دنیا منزل استیجاری ست از تو پس میگیرند،بناچار باید نقل مکان کنی .
در دنیا زاد و توشه جمع کنی که تورا برساند به آن مقصدی که برای آن خلق شدی

💠 آنک طَریدُ الموت الذی لا یَنجُوا منهُ هاربُهُ
مرگ مانند یک شکار چی بدنبال توست،
در رقابت شکار دنیا ،گاه شکارچی پیروز است گاه شکار. اما در رقابت شکار مرگ و انسان همیشه مرگ پیروز است.از دست مرگ راه فراری نیست.
💠 ولا یَفُوتُهُ طالبُه
مرگ ،هیچ بشری را از قلم نمی اندازد و از دست او فوت نمیشود.

در بسیاری از امور مردم دچار شک و تردید هستند حتی در مورد وجود خدا عده ای مشککند اما در مورد مرگ هیچ کسی شک ندارد.
منکرین خدا هم اصل مرگ را قبول دارند.
اصل مرگ یک امر همگانی غیر قابل شک است.

💠 ولابُدَّ اَنهُ مُدرِکهُ
بناچار همه مرگرا درک خواهند کرد، بر پیشانی انسان ثبت شده .اما چه خوب است انسان هم نسبت به مرگ آماده و حواس جمع باشد.

💠 فَکن منهُ علیٰ حَذَرٕ اَن یُدرِکَکَ علیٰ حالٕ سیئه
از مرگ بر حذر باش و آنرا جدی بگیر .
بترس از اینکه مرگ تو را فرا بگیرد و در حالیکه حال تو ناخوش باشد.و در حال گناه مرگ را درک کنی.

💠 قد کنتَ تُحَدثُ نفسَک...فیَحولُ بینَکَ و بینَ ذالک
قبل از مرگ با خود حدیث میکردی بعد این گناه توبه و ابراز پشیمانی می کنم.
ولی دست نمی یابی و مرگ بین تو ،و توبه حائل میشود.

اگر شخصی با حال گناه از دنیا رفت حقیقت، روح و قیامت خود را به هلاکت انداخته.

💠 اَکثِر مِن ذکرِ الموت ....
حتما مرگ بسراغ تو خواهد آمد،اما تو هم زیاد بیاد مرگ باش.لحظه به لحظه بدنبال توست وتو را رصد می‌کند ،تو هم بیاد او باش.
آماده بر آن اتفاقاتی که ناگهانی بر تو وارد میشود.[ سکرات مرگ] .
و بیاد اتفاقات بعد مرگ هم باش که بر تو عارض می‌شود.[ شب اول قبر ، حساب و کتاب ] .
از هم اکنون مطابق با نیازهای آن زمان عمل کن و توشه جمع کن.
💠 حتیٰ یَاتیَکَ و قد اَخَذتَ منهُ حِذرَک ...
آنچنان بیاد مرگ باش وقتی بسمت تو آمد ،سلاح خویش، لباس رزم بتن آماده باشی برای بعد از مرگ ، وگرنه مرگ بر تو چیره خواهد شد.

💠 ولا یَاتیَکَ بَغتَةً فَیَبهَرَک
مبادا مرگ بصورت ناگهانی بر تو وارد شود آمادگی نداشته باشی، غافلگیر و مغلوب شوی .
این آماده بودن و نترسیدن از مرگ شرط آن توجه بمرگ است اَکثِر مِن ذکرِ الموت است.

💠 وایاک اَن تَغتَرَ بما تَریٰ من اِخلادِ اهلِ الدنیا
عاملی که باعث میشود این امر مهم فراموش شود دنیا طلبی ست که یاد مرگ را از ذهن میبرد.
مبادا ماندگاری در امور دنیا تو را فریب بدهد.
مانند اهل دنیا که دلبسته و گرفتار دنیا شدند،
فریب دنیا بخوری یاد مرگ تمام میشود.
هرچه تعصب و دنیا طلبی کمتر یاد مرگ بیشتر میشود.

💠 و تَکالُبِهِم علیها
اهل دنیا مانند سگانی هستند به یک مرداری حمله می کنند ،همه دور آن جمع میشوند و هریک با سرعت حمله و فریاد سهم بیشتری را داشته باشد.

💠 فقد نبَاَکَ الله عنها ونَعَت لَکَ نفسَها
تو مانند آنها نیستی ، تو خدا داری وخدا دنیا را بتو خبر داده، و حقایق آنرا برتو بازگو کرده.
نه تنها انسان بلکه خبر مرگ دنیا را هم بتو داده .
این دنیا هم روزی وارونه میشود و زمین و زمان بهم می ریزد.

💠و تَکَشَفَت لکَ عَن مَساویها
نه تنها خدا خبر داده، بلکه دنیا هم بدیها را بر تو آشکار کرده [ مصیبت ،تلخی ،بیماری ،بیرحمی ]یک نشانه است که دنیا جای خوب و ماندگار نیست.

اهل دنیا چون حقیقت دنیا نمی شناسند فریب دنیا می خورند .تو که میدانی نباید دنیا طلب باشی.
صفات دنیا طلبان رابه چهار گروه تقسیم میکند.

💠فانما اَهلُها کَلاّبٌ عاویَةٌ
۱- دنیا طلبان مانند سگانی که پارس میکنند.
با هیاهو و رسانه دنیا را چپاول میکنند.
[پارس سگ کنایه از سرو صدا ، هیاهو، حاکمیت فضای مجازی ]
رسانه و سرو صدا ،راه رسیدن آنها بدنیاست.

💠 وسِباعٌ ضارِیَةٌ
۲- دنیا طلبانی که مثل حیوانات وحشی و درنده خو هستند.
فقط هیاهو ندارند ،برای رسیدن بدنیااز هیچ جنگ و خونریزی فرو گذاری نمی کنند.

💠یُهّرُّ بعضُها بعضاً....
این حیوانات درنده خو بر خود هم رحم نمی کنند.باهم درگیر می شوند.
ویژگی آنها:
خوی درندگی که باشد گروه ضعیف را می بلعند.
بزرگتر کوچکتر خود را زیر پا به می کند.
هر کس قویتر است بر دیگران سلطه پیدا میکند.
قانونمند نیستند و طبق پیمان و معاهده عمل نمی کنند.

💠 نََعَمٌ مُعَقَلَّه
۳- گروهی از دنیا طلبان مانند حیوان اهلی افسار دار بردهٔ دیگرانند .دنیا را از طریق خدمت به دیگران بدست می آورند.
ویژگی آنها:
ذلت پذیرند. ذلت بردگی به دوش می‌کشند تا به دنیا برسند.پادوگر گروه اول و دوم هستند.

💠 و اُخریٰ مُهمَلَه
۴- گروه دنیا طلبانی که در بیابانی رها شده و پایبند هیچ قانونی نیستند.
هر جایی بهر نحوی کسب منفعت کنند اورا برای خود انتخاب می کنند.
ویژگی آنها:
مست شهوترانی و سر گردان ،
مانند حیواناتی که در بیابان رملی پر از آفت برای چریدن آورده شدند .
مست قدرت و ثروت شدند سرگردانند ،نمی فهمند اوضاع خرابی دارند.
چرا این چهار گروه به چنین وضعیتی در آمدند؟
واصول اولیه عقلی و فطری را نمی فهمند؟

💠 ولا مُسیمٌ یُسیمُها
آنها یک چوپان و مرشدی ندارند به یک چراگاه دلنشین راهنمایی کند، سرگردان ماندند.
نقش رهبران و هادیان مسیر ، جاذبه دنیا را کمتر میکنند و انسان را از دنیا طلبی دور میکنند.

💠 سَلَکَتْ بهِمُ الدنیا طریقَ العَمیٰ
دنیا آنها را حرکت داده بسمت نابینایی ،
انسان نابینا در جاده دست بلند کند کمک می گیرد.اما جاده نابینا و مسیر تاریک انتهای آن معلوم نیست به کجا می‌رسد. چشم انسان هم باز باشد راه بجایی ندارد.

💠 و اَخَذَت باَبصارِهِم عن مَنارِ الهُدیٰ
دنیا چشم آنها را باز داشته از اینکه نشانه های هدایت و راهنمایی را ببینند. کوری در کوری ، تاریکی در تاریکی فرو برده.

💠 فَتاهُوا فی حَیرَتِها و غَرِقوا فی نعمتِها
دنیا طلب برعکس افکار خود ،گمان میکرد به آنچه میخواهد می‌رسد ، امادر حیرت دنیا سرگردان میشود.
درست است به نعمت رسیده ولی در نعمت غرق شده.
هرچه حرکت میکند ،دست و پا می‌زند اما لذتی نمی برد چون غرق در نعمت شدند.

💠 واتَخَذُوها رَبّاً
انتهای جادهٔ و نتیجه دنیا طلبی آنها ، ثروت ،مقام ، دنیا را بعنوان خدای خود انتخاب میکنند.
دنیا را معبود و محبوب خود می بینند ، پرستش می کنند ،از دنیا طلبی به دنیا پرستی میرسند.
« اَفَرَاَیتَ مَنِ اتَخَذَ اِلٰهَهُ هَواهُ مریم - ۷۷»
می بینید کسانی را که هوای خود را خدای خود گرفتند.

💠 فَلَعِبَت بهِم و لَعِبُوا بها ونَسوا ما وَرائِها
دنیا طلبی که دنیا را بجای خدای خود پرستش کرد
دنیا او را ببازی میگیرد.و آنها هم از این بازی دنیا مسرورند.
اگر دنیا را خدا گرفت بازیچه میشود.
ورای دنیا و حقایق آنرا فراموش می کنند.

💠 رُوَیدا یُسِفرُ الظَلّام.... مَن اَسرَعَ اَن یَلحَق
اندکی تامل کن
بزودی پرده خواهد افتاد ،تاریکی برطرف خواهد شدو بزودی مسافران به مقصد پایانی و منزل مرگ خواهند رسید.
بی شک هر کس که تندتر حرکت می کند به مرگ زودتر می‌رسد.

اللهم اخرج حبَّ الدنیا من قلوبنا

بسم الله الرحمن الرحیم
بخش هفتم شرح نامه ۳۱:

💠 *واعلم یقیناً اَنَک آن تَبلُغَ اَمَلَک*
فرزندم بطور قطع و یقین بدان هیچ انسانی نمی‌تواند به تمام آرزوهای خود دست بیابد.
هر مرتبه ای را کسب کند منتظر مرتبه بالاتر است. مدام در حال تکاپو ست برای بدست آوردن مراحل بالاتر.

چون انسان روحیه کمال طلبی دارد و این از فطرت انسانی ست‌ بحد پایین و کم قانع نیست و همینطور در امور معنوی .

با توجه به این روحیه باید اهداف زندگی و آرزوها را مشخص کنید ،بیش از حد و طول آمل که باشد نشانه عدم شناخت زندگی ست.

💠 *ولَن تَعدُوَ اجَلَک*
همانطور که نمی‌توانی از زمان مقرر اجل تجاوز کنی .پس تو راه اعتدال را در پیش بگیر .

💠 *وانَکَ فی سبیلٕ مَن کانَ قَبلَک*
تو در مسیری قدم میگذاری که گذشتگان تو قدم نهاده و رفتند .

💠 *فَخفَضْ فیِ الطلب و اَجمِل فیِ المُکتَسِب*
فرزندم از این سه مقدمه نتیجه بگیر ، طلب و کسب دنیا را کوتاه کن ،به حداقل و ضروری اکتفا کن.در کسب و کار میانه روی را انتخاب کن.
همه عمر را برای کسب و کار صرف نکن، تو برای ابدیت ساخته شدی.

💠 *فاِنهُ رُبَ طلبٕ قد جَرَ الیٰ حَرَب*
چه بسیار انسانهایی که طلب و تلاش بیش از حد برای کسب و کار آنان را بنابودی کشانید.اخرت خود را غارت زده دیدند .

💠 *ولیسَ کلُ طالب بمَرزوق ولا کلُ مُجمَلٕ بمحروم*
اینگونه نیست که هر که بیشتر تلاش کرد روزی او بیشتر میشود. و هر انسان میانه رو دست تنگ می گردد.
علاوه بر تلاش لازم و ضروری ،عنوان برکت را نباید نادیده گرفت.
💠 *اَکرِم نفسَکَ عن کلِ دنیَّه واِن ساقَتکَ الیَ الرغائِب*
تو گرامی تر از آنی که گناه کنی
از اینکه مرتکب کارهای پست شوی خودرا شریف بدان ،تا موجب دنائت و پستی تو نشود.
شاید پستی یک عمل تورا به مطلوب خود برساند اما تو بزرگوارباش بخاطر رسیدن به یک مطلوب خود را حقیر و ذلیل نکن.

💠 *فانَکَ لَم تَعتاضَ بما تَبذُل مِن نفسِک عِوَضا*
اینگونه نیست تو در عوض بدل کرامت و حقیقت وجود خود ، عوضی دست تو را بگیرد.
فقط ضرر می کنی ،آنچه هم که بتو رسیده آنچنان ارزشی ندارد.

💠 *ولا تَکن عبدَ غیرِکَ وقد جعَلَک اللهُ حُراً*
بنده و برده کسی مباش .
خدا طوق بندگی هیچ بشری را بر گردن تو ننهاده.
بندگی خدا کن که آن بردگی نیست بلکه خریت و ازادگی ست. چون تورا به اسارت بردگی نمی‌کشد و کرامت را بر تو می پسندد.

💠 *وما خیرُ خیرٕ لایَنالُ الا بِشَر ویُسرٕ لا یُنالُ الا بِعُسرٕ*
هیچ خیری نیست در کاری که از راه شر بدست آید.
اگر برای بچنگ آوردن کاری ظلم کنی نتیجه آن دلخواه نخواهد بود.
اگر برای بدست آوردن آرامش و بُسر از راه ستم باشد یُسر معنا ندارد تمام عُسر آنرا در بر گرفته است.

💠. *.. اَن تُوجِفَ بکَ مَطایا الطمع ...*
تو را نهی میکنم از اینکه بر مرکب تند روی طمع سوار شوی .تو را بر چشمه های آب مسموم و هلاکت بار وارد می کند.
نه تنها آب آن لذیذ نیست بلکه بعلت سمی بودن تو را نابود میکند.
💠 *واِنِ اسْتَطَعتَ اَن لا یکونَ بینَک و بینَ الله ذو نعمةٕ فَافعَل*
اگر توانستی روزی خود را مستقیما از خدا بگیر و هیچ واسطه ای بین خود و خدا و گرفتن روزی قرار مده .
مراقب باش نان خور افراد پست و شرور نباشی .
واسطه فیض و روزی تو غیر مومن نباشد.

💠 *فاِنکَ مُدرِکٌ قِسمَکَ واخِذُ سهمَک*
آن روزی که برای تو مقرر شده ،و سهمی که خدا برای تو مشخص کرده، حتماً به آن خواهی رسید .

آن مال و روزی اندکی که خدا بتو دهد ارزش و کرامت آن بیش از مال زیادی هست که مردم بتو دهند.
بی واسطه از خدا روزی گرفتن ولو کم باشد بهتر از تملق گویی دیگران ،که مال بیشتری برای تو تامین بشود.
💠 *وتَلافیکَ ما فَرَطَ من صَمتِک اَیسَرَ ....*
فرزندم، جبران کردن سکوت از دست رفته خیلی راحت تر است از القای شبهه، حرف و مشاوره نابجا، که قصد اصلاح مجدد آنرا داشته باشی.
سکوت نابجا با حرف زدن جبران می‌شود ،اما حرف نابجا با حرف زدن جبران نمیشود.
تلاش کن سکوت کنی بهتر است از پر حرفی.

قلب تو مانند ظرفی پر از مواد ، با محکم کردن در، از درون آن حفاظت شده ،
زبان تو بمنزله نخ محکم است که دهانه ظرف را می‌بندد و اسرار درون را حفظ می کند.

💠 *و حِفظُ ما فی یدَیکَ اَحَبُ الیَّ....*
حفظ سرمایه نقدی که در دست توست محبوبتر است از اینکه نگاه تو به دست دیگران باشد.
محکم نگاه داشتن سرمایه زندگی ، اجتماعی ، مال، آبرو زیباتر است از اینکه بی مهابا از دست بدهی، بعد بدنبال قرض ، چشم بدست دیگران بدوزی.

💠 *مِرارَةُ الیَأس خیرٌ منَ الطلَب الیَ الناس....*
دست تنگی همراه با عفت و پاکدستی بهتر از آنست که ثروت و غنا را از راه فجور بدست آوری،.
سختی را برخورد هموار کن و از مردم طلب نکن.

💠 *رُبَّ ساعٕ بما یَضُرُوه*
چه بسیار افرادی که تلاش میکنند اما در جهت ضرر زدن بخود هستند.
قبل از کار بیندیش سود و زیان آن در نظر بگیر ،بعد اقدام کن
مهمتر از سعی و تلاش ، هدف از آن تلاش در چه جهتی باشد، اولویت دارد

💠 *قارِن اهلَِ الخیرِ تَکن متهم و بایِن اهلَ الشر تَبِن عنهم*
همنشین اهل خیر باش تا شبیه آنها شوی.
در جمع آنان قرار بگیری در زمره آنان خواهی بود.و از اهل شر دوری کن تا از آنان جدا شوی.

💠 *وظلمُ الضعیف اَفحَشُ الظُلمِ*
بدترین ظلم آنست که بر ضعیف تر از خود ظلم روا داری.
هم تراز بودن قدرت دفاعی هم دارد حتی اگر تو غالب شوی اما یک ضعیف راه دفاعی ندارد.فاحشترین ظلم به ضعیف است.

💠 *اذا کانَ الرِفق خُرُقاً کانَ الخُرقُ رفقاً*
اگر هرچه مهربانی و مدارا کنی خشونت و ناسازگاری بیشتر میشود. مدارا در این موارد معنا ندارد.
تند خویی ، سختگیری یک نوع ملایمت است.
در مقابل بخشش تو جری شد در برابر او محکم بایست.
اظهار عجز پیش ستمگر ز ابلهی ست /
اشگ کباب موجب طغیان آتش است/
« صائب تبریزی »

💠 *رُبَما کان الدواءُ داءً والداءُ دواءً*
چه بسا دارو موجب بیماری میشود.
و چه بسا بیماری خود، دوای درد است.

*یوماً یَجعَلُ الشفاءُ فیما یشاءُ مِن الاَشیاء*
میتواند خدا شفای بیمار را در آبی قرار دهد که همه از آن استفاده میکنند .
همان آب به نیت شفای او سبب شفا میشود.

اللهم اجعلنا فی جُنةِ من شرار بریتک

بسم الله الرحمن الرحیم
بخش هشتم شرح نامه ۳۱ :

💠 *ایاک والاِتِکالَ علیَ المُنیٰ*
فرزندم تورا برحذر میدارم از اینکه بر آرزوهای طولانی تکیه کنی .

💠 *فانها بَضائِعُ النُوکیٰ*
کسی بر آرزوی بدون پشتوانه و برخواسته از هوی و هوس اتکا کند ،سرمایه های انسان جاهل و احمق را در دست دارد.

انسان عاقل بر آرزو تکیه نمیکند بلکه تلاش میکند و به زحمات خود امیدوار می ماند.

💠 *والعقلُ حفظِ التجارُب*
عاقل تجربه ها را حفظ می کند.
چه تجربه شخصی وچه تجربه گذشتگان باشد آنها را صیانت میکند.
صرف حفظ تجارب هم کافی نیست.

💠 *وخیرُ ما جَرَبتَ ما وعَظَک*
مهمتر از دیدن و حفظ تجربه ،بهترین تجربه آنست که بتو پند و موعظه بدهد.
تجربه سرلوحه کار تو باشد.
تجربه استاد و راهنمای تو باشد.
در وادی عمل به آن تجربه عامل باشی.
💠 *بادِرِ الفُرصةَ قبلَ اَن تکونَ غصةً*
فرصت‌ها را غنیمت بدان ، مراقبت کن قبل از اینکه فرصت تبدیل به غم و غصه شود.
شدید ترین غصه آنست که فرصت را با سهل انگاری از دست برودو حسرت آن بماند.

💠 *لیسَ کلُ طالبٕ یُصِیبُ و لا کلُ غائِبٕ یَؤوُب*
اینگونه نیست هر کسی بدنبال هر چه باشد به آن برسد.و اگر چیزی از دست رفت [ فرصت , زندگی خوب ] بآسانی بدست آید.

این احتمال را در گوشه ذهن داشته باش ،همه امور دسته یافتنی نیست نومید و سرخورده نشوی.
از طرفی از داشته ها خوب بهره نگیری و نابود شود، رفته دگر باز نمی گردد.

💠 *ومنَ الفسادِ اِضلعَتُ الزادو مُفسَدَةُ المعاد*
فسادی که موجب زاد و توشه می شود.بزرگترین فساد نابودی توشه مسیر است.
هرچه زاد تو پر بار باشد رسیدن به قیامت و بهشت آسانتر است.
اینگونه هم نیست که فساد دنیا به فساد آخرت ارتباط نداشته باشد.

💠 *ولکلِ امرٕ عاقبه*
هر امری عاقبتی دارد ،خواه شیرین یا تلخ باشد.
هر عمل انعکاس و نتیجه ای دارد ،ثمره شیرین آن کام تو را خوش میکند .و ثمره تلخ آن دامنگیر خود میشود.

💠 *سوفَ یَاتیٖک ما قُدِّرَ لک*
آنچه که برای تو مقدر شده بتو خواهد رسید.
دنبال واسطه گری ، پارتی ،التماس نباش ،اگر در پرونده تو ثبت شده و صلاح تو باشد ،بجایی که باید برسی ،دست خواهی یافت.
💠 *التاجرُ مُخاطِر*
هر انسان تاجری در موضع خطر است ،ریسک پذیر است.
در تجارت باید دل بزرگ داشت سود و زیان دارد.دل وسیع نباشد دست به تجارت نمی‌زند.

خود را برای اعمال صالح آماده کن، با گوشه نشینی عمل ایجاد نمیشود ،مخاطره میخواهد.

تجارت همراه با مخاطره اگر مراقبت نشود حلال و حرام با هم آمیخته شده و این خطر بزرگ، جهنم را پیش رو دارد.

💠 *و رُبَّ یَسیرٕ اَنْمیٰ من کثیرٕ*
چه بسا مال اندک رشد و تکثیر آن بیشتر از مال فراوان باشد.
برکت در مال آنرا بیشتر رشد میدهد.

💠 *لاخیرَ فی مُعینٕ مَهین ولا فی صدیقٕ ظَنین*
هیچ خیری در یاور پست نیست.و هیچ خیری در دوست مظنون نیست ،مگر اینکه تو هم متهم میشوی.
در انتخاب دوست و انتخاب شریک مراقبت بیشتر لازم است.

💠 *ساهِلِ الدَهرَ ما ذَلَ لَک قُعُودُهُ*
با روزکار آسان بگیر ، وقتی بر وفق مراد تو میگردد تو هم با روزگار مدارا کن و از این فرصت برای بهره گیری آینده استفاده کن

💠 *ولا تُخاطِرُ بشیٕ رجاءُ اکثرَ منهُ*
در مسیر دنیا ، برای کسب بیشتر خود را به مخاطره نینداز.
اگر خواستی مال زیادتر شود مخاطره خوب است اما جایی که خطر آن عاقلانه باشد.
با محاسبه سود و زیان میشود مدیریت کرد [ تجارت ] .
اما در این خطر بطور کلی زندگی نباید نابود شود.[ قمار] .

💠 *ایاکَ اَن تَجمَحَ بک مَطیَةُ اللِجاج*
برحذر می دارم تورا از اینکه مبادا بر مرکب لجاجت سواره باشی .
لجاجت مانند اسب سرکش میماند هر جا بخواهد می تازد افسار در دست تو هم باشد فایده ای ندارد مهار کردنی نیست ،فقط تو در خطر هستی.
💠 *اِحمِل نفسَکَ مِن اَخیک*
تو نسبت به برادر خود وظایفی داری گرچه سخت باشد ولی بر دوش خود حمل کن.

۱- *عندَ صَرمِهِ علیَ الصله*
در قطع ارتباط [دوست، برادر دینی ] تو باید صله کنی

۲- *عندَ صُدودِه علیَ اللطف والمقارَبه
در دور شدن دوست، تو به او با لطف نزدیک شو.

۳- *وعندَ جُمودِه علیَ البَذل*
او اهل جمود و بخل بود تو به او بذل و بخشش داشته باش.

۴- *عندشدتِهِ علیَ اللین*
در حال تند خویی او ،تو با نرم خویی رفتار کن.

۵- *وعندجُرمهِ علیَ العذر*
بهنگام سرزدن اشتباه وخطا عذر خواست ،غذر او بپذیر .

💠 *حتیٰ کاَنَک لهُ عبد و کانَه ذو نعمةٕ علیک*
هر کدام از شما نسبت به برادر دینی خود باید متل یک عبد در برابر مولای خود باشد.
مانند اینکه او صاحب نعمت است و حق به گردن تو دارد.
چگونه یک برده نسبت به مولای خود رفتار میکند آیا میتواند نپذیرد !!!

💠 *فاِنک اَن تَضَعَ ذالک فی غیرِ موضِعِه*
این اخلاق و رویه را در غیر موضع خود بکار نگیر .
البته عده ای از حقیقت دین بویی نبردند ، در آن جایگاه نباید این اخلاق را رعایت کنی ، ضایع کردن اخلاق است.
کسانی که نیکی کردن به آنها تشدید خطای آنها میشود.

💠 *اَو اَن تَفعَلَهُ بغیرِ اَهلِه*
مبادا اخلاق حسنه را در مورد کسانی که اهلیت برادری و دوستی با تو را ندارند. اعمال کنی.

💠 *لا تَتَخِذَنَ عدُوَ صَدیقِک صَدیقاًفتُعادی صدیقَک*
هرگز دشمن دوست خود را بعنوان دوست انتخاب نکن.
اگر دشمن او را دوست گرفتی با دوست دشمنی می‌کنی.
دوست و دشمن باید معیار داشته باشد.
دشمن واقعا دشمن باشد ،نه با اختلافی او را دشمن بدانی.

💠 *وامْحَضْ اَخاک النصیحةَ حسنةً کانتَ اَو قبیحةً*
برادر تو درخواست نصیحت کرد خالصانه او را پند بده ،هیچ سود و زیان شخصی را در نظر نگیر.
او چه خوش بدارد و یا این پند ناخوشایند او باشدتو اخلاص در نصیحت داشته باش.

💠 *و تَجَرَعَ الغیظَ فاِنی لَم اَرَ جُرعةً اَحلیٰ منها عاقبةً*
سفارش میکنم خشم بر تو غالب شد آنرا جرعه جرعه فرو بر..
هیچ جرعه آبی را شیرین تر از فرو بردن خشم ندیدم .
ابتدای آن سخت و تلخ است اما انتهای آن شیرین.

💠 *ولِن غالَظَک فانه یُوشَکُ اَن تَلینَ لک*
کسی با تو غلظت داشت تو بامهربانی رفتار کن.
امید است که همان مردم نسبت بتو خوش رفتار شوند.

💠 *و خُذ علیٰ عَدُوکَ بالفضلِ فانه اَحلَی الظَفَرَین*
نسبت به دشمن خود با فضل برخورد کن .
مهربانی وفضل با دشمن یکی از دو پیروزی ست.
پیروزی نظامی تو بر دشمن قطعی نیست چون تجهیز شده دوباره برمیگردد.
اما با محبت طی کنی او تبدیل به دوست شود هیچگاه حمله مجدد بر تو ندارد.

اللهم انصر علیٰ من عادانا

بسم الله الرحمن الرحیم
بخش نهم از شرح نامه ۳۱ :

مضامین بلند در جملات کوتاهی خطاب به امام مجتبی از کلام امیر المومنین صلوات الله علیهما ،و مخاطبین آن تمام آحاد بشریت.

🔹 *واِن اَردتَ قَطَیعةَ اخیکَ* *فاستَبِق به مِن نفسِک...*
فرزندم اگر در دوستی و برادری لازم به قطع ارتباط بود ،یک راهی برای اتصال و برقراری ارتباط مجدد نگهدار .
همه راهها را مسدود نکن.

حد دوستی را نگهدار، نه در دوستی همه اسرار خود را بازگو کن که نگران افشای اسرار و بی آبرویی باشی.
ونه در دشمنی همه پلها را پشت سر خراب کنی ،یک پلی برای برگشت نگهدار.

🔹 *و مَن ظَنَ بکَ خیراً فَصَدِق ظَنَهُ*
اگر کسی بتو حسن ظن داشت و تورا با وفا و امانتدار دانست ، تو در وادی عمل این گمان را تصدیق و اثبات کن.

🔹 *ولا تُضَیعَنَ حقَّ اَخیکَ اِتکالاً علیٰ ما بینَک و بینَهُ*
حق برادر و دوست خود را ضایع نکن ،که اگر چنین کنی او دیگر دوست تو نیست.
دوستی شروطی دارد که باید حقوق طرفین رعایت شود.
وقتی حق او پایمال شود ،دوستی وجود ندارد.

🔹 *ولا یَکنْ اَهلُکَ اَشَقَی الخلقِ بک*
در ارتباط داشتن با دوستان و برادران ،
مبادا خانواده تو بدترین افراد بتو باشند.
اصل خانواده است ، دوستان در مرتبه دوم قرار دارند.

🔹 *ولا تَرغَبَنَّ فیمن زُهدَعنک*
رغبت نداشته باش به کسی که از تو رویگردان است.
در ارتباط دوستی اگر علاقه ای بتو ندارد و خود را کنار می کشد،عزت نفس داشته باش و شخصیت خود را زیر پا نگذار و تو هم به او راغب نباش.

🔹 *ولا یکونَنَّ اخوکَ علیٰ مُقاطِعَتِک اَقویٰ منکَ علیٰ صِلَتِه*
در بوجود امدن مشکل بین تو و دوست تو ، خواست بر تو ضربه بزند تو بر او احسان و لطف کن.

احسان و بخشش تو باید قویتر از تلاش او برای جدایی وضربه زدن باشد.
مبادا طرف مقابل تو انگیزه بیشتر برای شر داشته باشد و انگیزه خیر تو کمتر از او باشد.

🔹 *ولا یکبُرنَ علیک ظلمُ مَن ظلَمَک*
ظلم ظالم را بزرگ نشمار و از آن اندوهگین مشو.

🔹 *فاِنَهُ یَسعیٰ فی مَضَرَتِهِ و نَفعِک*
کسی که ظلم میکند برگشت ظلم بسمت خود اوست .
وقتی ظالمی در مقابل توست ،توان مقابله ، درگیری و هجرت نداری و باید بسازی ،در چنین شرایطی ستم او را بزرگ نبین.
بیش از اینکه بتو ظلم کند و ضرر بزند ،بخود ستم کرده و بنفع تو کار میکند .چون گناهان مظلوم را بر دوش ظالم می ریزند.

🔹 *ولیسَ جزاءُ مَن سَرَّکَ اَن تَسُوءَهُ*
اگر دوست تو در گرفتاری تو را دستگیری ویاری کرد و سبب سرور تو شد.
جزای چنین فردی بدی کردن نیست. در برابر یاوری او نیکی کن.
🔹 *واعلم اَنَ الرزقَ رزقان ، رزقٌ تَطلُبُه و رزقٌ یَطلُبُک*
روزی دو نوع است .
رزقی که تو بدنبال آن میگردی [کسب وکار].
و رزقی که او بدنبال تو می دود تا در موقع مقرر بتو برسد بدون اینکه متوجه باشی.[ هدیه ،ارث]

قول بزرگان : منظور روزی هایی ست که برای بدست آوردن ان زحمت و تلاش نیاز دارد تابدست آید. [ علم ]
وروزی هایی که بدون دویدن و زحمت ،مومن و غیر مومن در اختیار همه هست.[ خورشید، اکسیژن ،باران]

🔹 *فاِن انتَ لم تَاتِهِ اَتاکَ*
رزق قسم دوم ،اگر بسمت آن نروی اومنتظر نمی‌ماند ،بسمت تو می آید.

🔹 *مااَقبَحَ الخضُوعَ عندَ الحاجة والجَفاءَ عندَ الغِنیٰ*
چقدر قبیح است در زمان نیاز در برابر دیگران تواضع کردن.
وچقدر زشت است همان نیازمندی که به غنا رسید در برابر گرفتار دیگر، به او جفا و ظلم کند.
زیبا بودن تواضع در برابر کریه بودن تکبر.

🔹 *اِنما لک مِن دنیاکَ ما اَصلَحتَ بهِ مَثواک*
در دنیا سرمایه ای که بدست آوری از تمام آن، قدری از آنِ توست که قیامت و برزخ خود را با آن آباد کنی. اضافه تر از آن مال تو نیست.

🔹 *اِن جَزِعتَ علیٰ ما تَفَلَت فَاجْزَع علیٰ کلِ ما لَم یَصِل*
برای آنچه که از دست تو رفت و تلف شد جزع کنی .
پس برای بدست نیاورده ها هم جزع کن.
اگر برای از دست رفته ها ناله کنی تمام عمر باید ناله سر دهی برای نعمت‌هایی که اصلا بدست تو نرسیده.
توجه به این نکات سبب میشود از دست رفته ها تو را محزون نکند.

🔹 *اِستَدِل علیٰ ما لم یَکن بما...فاِنَ الامورَ اَشباهٌ*
دلیل بیاور برای آنچه که واقع نشده ،بر آنچه که اتفاق افتاده. [ تاریخ در حال تکرار ]
در طول زندگی بعضی امور برای تو روشن میشود.
در هر رخداد اتفاق جدید ،به تجربه گذشته ها توجه داشته و بر همان مسیر عمل کن.
برای امور آینده نگاه به پشت سر داشته باش.
چون این امور شبیه به هم خواهند بود .
🔹 *ولا تکونَنَ ممن لا تَنفَعُه العِظَةُ ...بالَغتَ فی اِیلامِهِ*
فرزندم مانند کسانی نباش که موعظه و حرف حق را نمی پذیرند. تا هجوم آلم ها بر آنان وارد نشود متوجه نمی‌شوند [ سربه سنگ خوردن ]

🔹 *فاِنَ العاقلَ یَتَعِظُ بالاَدب والبهائم ...الا بِالضَّرب*
انسان عاقل از ماجرای دیگران فهم میکند ،عبرت می گیرد
انسان پذیرش حق و موعظه نداشته باشد، مانند بهائم است که با کتک خوردن گوش میکند.

🔹 *اِطرَح عنکَ وارداتِ الهمُوم بعَزائِمِ الصبر و حُسنِ الیقین*
غم را از ورود به قلب خود دور کن .
راه مواجهه با ناخوشایندی ها :
۱- با نیرو و قدرت صبر.
۲- یقین کردن به مقدرات الهی .
باور بر این دو عامل میتواند دستگیر تو باشد.

🔹 *مَن تَرَکَ القَصدَ جارَ والصاحبُ مُناسِب*
کسیکه میانه روی را ترک کند از مسیر حق منحرف شده.
۱- در تشخیص مسیر ،باید اعتدال باشد.با نگاه عاقلانه دور از افراط و تفریط ، راه صحیح انتخاب شود.
۲- راه درست که انتخاب شد میانه روی و آهسته روی معنا ندارد.در چنین جاده ای سبقت لازم است.سابقوا الی الخیرات
در انتخاب مسیر هوشیاری ،
و در ادامه مسیر درست ، سبقت گرفتن اهمیت دارد.

🔹 *والصاحبُ مُناسِب*
همنشین و دوست تو به درجه ای از خویشاوندی می رسد. دوست بجایی میرسد که هم نسب میشود.

🔹 *والصَّدقُ مَن صَدَقَ غیبُهُ*
دوست تو در حضور ،ابراز ارادت و رفاقت می کند. در غیاب تو هم باید چنین باشد
نباید حضور و غیاب تو برای او فرق کند.

🔹 *والَهَویٰ شریکُ العَمیٰ*
انسان هوی پرست شریک نابینا ست.
همانطور که نابینا اطراف خود نمی بیند ،او هم حقیقت توحید ،ولایت ، حقیقت عالَم ،را نمی بیندواین محبت از او سلب می‌شود.

اللهم اجعلنا من المتقین بالقرآن

۱۰ آبان ۰۰ ، ۱۱:۲۸

یار علی

بسم الله الرحمن الرحیم
بخش دهم از شرح نامه ۳۱ :

🔹 *و رُبَّ بعیدٕ اَقرَبُ مِن قریب ....*
چه بسا انسانهای دوری که رابطه نسبی ندارند ولی از هر نزدیکی ،نزدیکترند.
وچه بسا انسان قریب و خویشاوند ی که از هر دوری دورترند.
ملاک در قریب و بعید بودن ایمان و عقائد است.
« یا ایهادالذین امنوا اِنَ مِن ازواجَکم و اَولادکم عدواً لَکم* *فاحْذَروهُم ... تغابن -۱۴»

🔹 *والغریبُ مَن لم بکن حبیبٌ*
غریب کسی ست که دوستی ندارد.
وقتی با حالت تاسف اظهار غریبی میکند بخاطر عدم دوستی.
نکته مهم و باطن کلام اینست چرا دوستی نباید اطراف باشد.
از بداخلاقی ، بخل و بی اعتقادی دوستان فرد را ترک می کنند، خوش اخلاقی مایه رفاقت است.

🔹 *مَن تَعَدَّی الحقُ ضاقَ مَذهَبُه*
کسی مسیر ناحق را در پیش بگیرد مسیر بر او تنگ میشود.
مسیر حق ،سبیل الی الله راه واضح ،مستقیم و گسترده است ،برعکس راه باطل در پیچ و خم و تنگ سبب ضیق میشود.

🔹 *و مَنِ اقْتَصَرَّ علیٰ قدرهِ کانَ ابقیٰ له*
کسی در طول زندگی به جایگاه واقعی و حقیقی خود اکتفا کردماندگار تر است.
بر اساس تعهد ، شایستگی ،تخصص دنبال جایگاه باشد مردم دوستدار اویند واو را در همان منصب نگه میدارند تا کسی که پا فراتر گذاشته ،به جایگاه خود قانع نمیشود.

🔹 *و اَوثَقُ سببٕ اَخَذتَ بهِ سببٌ بینَک و بینَ الله*
از هر ریسمانی محکم‌تر ، آن ریسمان الهی بین تو وخدا هست که به آن محکم چنگ بزن.
همان ارتباط بندگی مومن با خداست که برقرار می شود.و هیچگاه سقوط ندارد.
« فقد اسْتَمسَکَ بالعُروةِ الوُثقیٰ »
🔹 *ومَن لم یُبالِک فهو عََدوَک*
از میان دوستان آنهایی که دلسوز تو هستند و اوضاع و احوال خوش و ناخوش تو برای آنها فرقی ندارد [ عزا و شادی] او دوست نیست دشمن توست.حال تو برای او اهمیتی ندارد.

🔹 *لیسَ کلُ عَورةٕ تُظهَِر*
همه زشتیها آشکار نیستند.
عیوب [ طمع ، حرص، حسادت ] در وهله اول ظاهر نیست در یک بحرانی خود را بروز می‌دهد تا معلوم شود صاحب حسادت بوده.

ظاهر زندگی دیگران را با باطن زندگی خود مقایسه نکن.هر زشتی زود به چشم ظاهر نمیشود.هر کسی مشکلات خاص خود را دارد.عیوب آن نمایان نیست.

🔹 *ولا کلُ فُرصةٕ تُصاب*
در هر فرصت و موقعیت پیش آمده نمیتوان از آن بهره گرفت.
انسان نوعا غفلت و تنبلی دارد فرصت را رها میکند و بهره وافر از موقعیت را بدست نمی آورد.

🔹 *ورُبَّما اَخطاَ البَصَیرُ قَصدَه و اَصابَ الاَعمیٰ رُشدَه*
چه بسیار اشخاص بینا به خطا میروند و در تشخیص هدف اشتباه می کنند.
و نابینا به رشد و هدف خود می‌رسد.

با علل ظاهری [ مشورت ، عقل ،بررسی ] نوعا به اهداف میرسند و خودرای بدون برنامه دسترسی به اهداف ندارد.
ولی در کنار این قانون کلی یک قاعدهٔ دیگری هم هست.
بخاطر عمل صالح و احترام یک لطف خاصی در حق او میشود وامور او به گونه ای چیده می‌شود که به هدف برسد.
اما یک با تجربه و حکیم بخاطر گناه و بی احترامی به ساحتی با اینکه جوانب را سنجیده ،ولی به اهداف نمیرسد.
صرفا علل ظاهری تنها نیست بلکه عوامل باطنی و معنوی هم دخالت دارد.
🔹 *آخِّرِ الشرَ فانک اذا شِئتَ تَعَجَلتَه*
اگر در یک شری که حق تو بود اما انجام آن چیز خوبی نیست [ قصاص ، انتقام ، طلاق] برای انجام چنین کاری هیچوقت دیر نیست آنرا به تاخیر بینداز، در انجام آن تعجیل نکن شاید یک تحولی ایجاد شود.

🔹 *و قطیعةُ الجاهلُ تعدِلُ صِلَةَ العاقل*
قطع ارتباط با جاهل و نادان مساویست با برقراری ارتباط با یک عالم و عاقل.
همین فاصله گرفتن از جهل آغاز عقل مداری ست.

🔹 *مَن اٰمَنَ آلزمان خانَهُ ومن اعظَمَهُ اَهانَه*
کسی به اهل زمانه ، پول ، شهرت ، مردم اطمینان کرد همان به او خیانت می کند.
کسی که دنیا را بزرگ پنداشت ،دنیا اورا خوار میکند.طوق بردگی به گردن می اندازد.

🔹 *اذا تَغَیَر السلطانُ تَغَیَرَ الزمانَ*
با تغییر حکومت و تغییر حاکم امید به تغییر جامعه است.
چون سیاست و افراد عوض میشود، انگیزه مضاعف شده ،تجربیات مقابل دیدگان نمایان هست، همه باعث میشود که زمانه هم تغییر کند.
چه تغییر بسمت بهبودی و چه تغییرات بسمت بدی حاصل از دگرگونی حاکم است.

🔹 *سلِ عن الرفیق قبلَ الطریق وعن الجارِ قبلَ الدار*
قبل از حرکت و رسیدن به مقصد از همراهان و رفیقان راه پرس و جو کن .
همراه خوب مسیر سخت را لذت بخش میکند..
قبل از ورود به خانه جدید احوال همسایه را جویا باش ، چون همسایه بد سلب آرامش و آسایش میکند.

🔹 *ایاکَ اَن تَذَکَر منَ آلمان ما یکونُ مُضحِکاً....*
از گفتن حرف لغو پرهیز کن ،نباید در جمع، مضحکه دیگران باشی. مسئول خنداندن دیگران نباش که از راه تمسخر و دروغ سبب شاد کردن دیگران باشی.هرچند نقل حرف دیگران باشد.
این عمل موجب ضربه زدن به شخصیت انسان است.
🔹 *ایاکَ و مُشاورَةِ النساء فان رأیُهُنَّ الیٰ اَفنٕ و عزمُهُنَ الیٰ وهنٕ*
از مشاوره با زنان بپرهیز، رای زنان ناقص است و تصمیمات آنها ضعیف و سست است.

🔹 *واکْفُف علیهِنَّ مِن اَبصارِهِنَ بحجابِک ....*
تلاش کن بوسیله حجاب چشم زنان را از دیده شدن مردان محفوظ بداری. نه ببینند و نه دیده شوند.
در روابط نامشروع و ارتباط عاطفی چشم نقش تعیین کننده دارد.
گاه مردان با نگاه روابط را شروع می‌کنند ،گاه از طرف زنان رابطه نامشروع آغاز و مردان را جذب می کنند..پس چشمها را حفظ کنید.

🔹 *فاِنَ شِدةُ الحجاب اَقویٰ بهِنَّ*
هر چه شدت حفاظت و حجاب بیشتر باشد خود زنان سالمتر و در عافیت و آرامش پایدارترند . تحمل سختی حجاب راحتر است از تحمل سختی و عذاب روحی.

🔹 *ولیسَ خروجَهُنَّ باَشَدَ مِن اِدخالِکَ ...*
مبادا کسی را وارد خانه کنی انسان غیر آمین [ دوست ، همسایه ] که به او اطمینان نیست.
این کار کمتر از خارج کردن زنان بدون حجاب و حصار از خانه نیست.

🔹 *واِنِ اسْتَطَعتَ اَن لا یَعرِفنَ غیرَکَ فَافعَل*
اگر توانستی بر چنین کاری حتما آنرا انجام بده که خانواده ،همسر غیر از تو هیچ مردی را نشناسند. و در ارتباط ، نیاز ، سفر ،برنامه فقط از تو در خواست کنند.

🔹 *ولا تُمَلِکِ المرأةَ مِن اَمرِها ما جاوَرََ نفسَها*
زنان یک حد و اندازه ، ظرفیت دارند بیش از حد ظرفیت کار به آنها واگذار مکن .
ظرافت زنانه ، تفاوت ،حالات و اندازه او را رعایت کن.

🔹 *فاِنَّ المَرأةَ ریحانةو لَیسَت بقهرَمانه*
روح و لطافت زن مانند یک گیاه ظریف و خوشبوست.و زن قهرمان نیست.
قهرمانه: ۱- کلفت و کنیز نیست احترام و اکرام دارد.
۲- کارفرما و پهلوان بر کار سخت و خشن نیست ظرافت دارد.
یک شبهه و دو پاسخ آن :
ایاک مشاورةُ النساء مقصود از مشورت نکردن با زنان چیست؟

علت را خود حضرت مطرح کرد زن ریحانه است قهرمانه نیست.
کارفرما و مدیر اشراف کلی به همه امور دارد و متناسب با کلیات تصمیم می گیرد.
زن بخاطر روح لطیف و احساسی جزئی نگر است ،توانایی کلی نگری و تصمیم کلی ندارد.
لذا بیش از حد بار بر دوش او قرار نده.و مشاوره در امور کلی وبا یک بسط نظری مشاوره نکنید.

چون تصمیمات یک جانبه و سست است، تصمیم احساسی است.
مقصود حضرت با جمله ریحانه کاملا واضح است.
در امور ی که در حد خود آنها و امور احساسی مشورت کنید.
در امور نظامی ، امنیتی ، جنایی مشورت ممنوع.
حضرت دلیل را بیان کردند که احساس زنان غالب است و ظرفیت کمتر، پس در حد ظرفیت کار بدهید.

پاسخ دوم :
کلام حضرت موجبهٔ کلیه نیست بلکه موجبهٔ جزئیه است.
- اکثریت زنان نسبت به مردان از احساس بیشتری برخوردارند، لذا تصمیمات آنها احساسی هست.

- اکثریت مردان بیشتر از قوهٔ عقل برخوردارند ،کلی نگر و امور را در کنارهم چیده یک تصمیم واحد و جامع می گیرند.

- بعضی از زنان عقل بیشتری نسبت به بعضی از مردان دارند.

- بعضی از مردان احساس آنها بیش از احساس زنان می باشد.
لذا دلیل نمیشود زنی مدیر اجرایی قرار نگیرد.
ولی نکته مهم اینست که به زنان مسئولیت اینچنینی و اجرایی داده شودسبب پیشرفت و اعتلای او یا پسرفت زنان میشود؟

در میان جامعه کار اجرایی، ارتقا زن است یا از اصل و فطرت و بنیان خدا دادی او را منحرف کرده اند؟
وجود ظریف ، احساسی لطیف برای تربیت ، مواجهه با فرزند ،صبرو تحمل ، خوش خلقی ، نمادی بشود در مسئولیتهای سنگین ،آیا به او خدمت شده یا نه ! بحث دیگری ست.
🔹 *ایاک و التَغایُر فی غیرِ موضع غَیرَةٕ*
مراقب باش اظهار غیرت در غیر موضع خود ، نداشته باشی.
غیرت بیجا سبب میشودزن پاکدامن دچار بیماری شود.
در اتهام و سوءظن و غیرت نا بجا، زن بری از گناه ، گرفتار و آلوده میشود.

🔹 *واجْعل لکلِ انسان*...
تو بعنوان یک شخص خادم و حشم ، داری ،برای هر کدام از زیر دستان خود یک مسئولیت خاص قرار بده که در مقابل آن پاسخگو باشند.
این سزاوارتر است که هر کس کار خود را وکالت به دیگری ندهد.

🔹 *اَکرِم عشیرَتَک ...*
خاندان خود را گرامی بدار.
آنها بالهای توهستند با آن پرواز می‌کنی.
آنها ریشه تو هستند در پایان به آنها بازگشت می‌کنی.
خاندان دستان تو هستند به سبب آنها به دشمن حمله می کنی.

🔹 *اَستَودَعَُ اللهَ دینَکَ و دنیاکَ ..*
دین و دنیای خود را بخدا بسپار ،چون کسی امانت دار تر از خدا نیست که در وقت گرفتاری از او پس میگیری.
و از خدا بخواه بهترین مقدرات در امور دنیا و آخری برای تو رقم بزند.

اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.

نام *

پست الکترونيک

سایت یا وبلاگ

پیام *

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

یا ، یا ، ، <strike> یا <s>، ، ، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، ، ، <a href="" title="">، ، <div align="">

کد امنیتی *

ارقام فارسی و انگلیسی پذیرفته می‌شوند

نظر بصورت خصوصی ارسال شود

پست الکترونیک برای عموم قابل مشاهده باشد

روزگارم #با_کـــریمان طی شده...

مدد ز غیر تو ننگ است یا علی مددی