شرح خطبه 227 نهج البلاغه :: روزگارم #با

شرح خطبه 227 نهج البلاغه

موضوع: دعا+انس با+معنای ولایت خدا+توکل، شرط استجابت دعا+علم خدا به اسرار درونی انسان+دعا برای تخصیص مصالح به انسان+سخت بودن گمراهی با وجود رحمت الهی

۰۰/۰۳/۲۶

محمد کاظمی نیا

نظرات (۱)

۲۱ آبان ۰۰ ، ۱۸:۳۱

یار علی

بسم الله الرحمن الرحیم

خلاصه خطبه ٢٢٧ :

از کتاب فیض الاسلام ٣١٦:

موضوع: دعا و کیفیت در خواست

▪ خدایا تو بهترین مونس و همنشین اولیا هستی .
< اللهم انک انَسُ الا نسین لاَولیائک >
اگر کسی با تو حشر و نشر داشته باشد بهترین یاور خواهی بود.

▪ اگر کسی بر تو توکل کند در هنگام نیاز حاضر و سریعترین شخصی هستی که مشکلات را کفایت میکنی..
< و اَحضرُهُم بالکِفایه للمتوکلینَ علیک >

حضرت دو بشارت میدهند از خدایی که مونس است و سریع الاجابه
وشروطی هم دارد که تحت ولایت باشد و متوکل بر خدا .

خدای سریع الاجابة باید آگاه هم باشد.
▪ خدایا تو شاهد بر خلوت های انسان و ضمائر همگان بر تو آشکار است.
< تُشاهدُ هم فی سرائرِهم و تَطَلعُ فی ضمائرِهم >

▪ تو خدایی هستی که بصائر بندگان میدانی
و اسرار بندگان متوکل بر تو مکشوف است.
< فاَسرارُهم لکَ مکشوفه >

بندگان متوکل و مطیع لذت می برند از اینکه : چون تو میدانی نگفته را حل می کنی..

▪ خدایا بندگان مطیع و متوکل قلوبشان بسوی تو مشتاق است .
< و قلوبُهم الیکِ مَلهوفَه >

خدا مٱنوس بندگان تحت ولایت و متوکل هست
حاجاتشان سریع کفایت می کند.
قلب چنین بندگانی از محبت و انس مشتاق خدا می شود.
نتیجه ی انس و توکل اشتیاق است.
▪ خدایا ; متوکلین غم و وحشت مشکلاتشان به دست تو حل می شود.
< انَ اوحَشَتُهُم الغربة ٱنَسهُم ذکرَک >
چون با یاد تو مانوسند ; تو را در کنار خود می بینند مشکلات. انان را از پا در نمی آورد.

▪ با تمام مشکلات ارضی و سماوی میدان ترک نمیکنند.وبه حصن خدا پناه می برند.
< واِن صُبَت علیهمُ المصائب لَجَاؤا ...>

▪ این بندگان متوکل ; دلنگرانی و ترسشان از بین میرود چون میدانند زمام امور از دست خدا خارج نیست.
< عَلَماٌ باَنَ اَذِمةِ الاُمورِ بیدِک >
می دانند تمام افسار عالم بدست خدا ; ودر هر اتفاقی امر خدا پشت آن بوده و هست.

▪ خدایا ; اگر عاجز شدم از اینکه حاجتی بخواهم یا نابینا شدم که چه چیزی بخواهم.
<اِن فَهِهتُ عن مسٱ لتی اَو عَمِهتُ عن طلَبتی >
چه انجا که نفهمیدم ; و چه انجا که فهمیدم اما صحیح آن را نفهمیدم
خدا یا تو مرا دلالت و راهنمایی کن به آنچه که صلاح من است.
< فَدُلَنی علیٰ مصالِحی >

از دعا و چگونه دعا کردن غافل بودم ; تو قلب مرا بگیر و بسمت راه رشد هدایتم کن. و مصلحت من بر هر چیزی که هست اجابت کن..

▪ خدایا این دعا دور از انتظار نیست . دعا و حاجت جدیدی نیست . گذشتگان هم درخواست کردند و تو اجابت کردی . پس با ما هم طوری رفتار کن که مصالح و رشد ما هم تامین بشود.

اللهم احْملنی علیٰ عفوک
ولا تحملنی علیٰ عدلک

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.

نام *

پست الکترونيک

سایت یا وبلاگ

پیام *

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

یا ، یا ، ، <strike> یا <s>، ، ، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، ، ، <a href="" title="">، ، <div align="">

کد امنیتی *

ارقام فارسی و انگلیسی پذیرفته می‌شوند

نظر بصورت خصوصی ارسال شود

پست الکترونیک برای عموم قابل مشاهده باشد

روزگارم #با_کـــریمان طی شده...

مدد ز غیر تو ننگ است یا علی مددی