شرح خطبه 213 نهج البلاغه :: روزگارم #با

شرح خطبه 213 نهج البلاغه

پخخش و دانلود صوت

موضوع: توحید+خداشناسی

۰۰/۰۳/۰۱

محمد کاظمی نیا

نظرات (۱)

۱۹ آبان ۰۰ ، ۱۲:۲۷

یار علی

بسم الله الرحمن الرحیم
خلاصه خطبه ۲۱۳ :
از کتاب فیض الاسلام ۲۰۴ :
موضوع : تعظیم و تمجید خدای متعال

حمد مختص خدایی که بلند مرتبه ، و برتر از آنست که مشابهت با مخلوق داشته باشد.
« الحمدلله العلیِ عن شَبَهِ المخلوقین »
بین خالق و مخلوق هیچ تناسب ، تشابه و رابطه ای نیست.

— حمد مختص خدایی که غالب است و بر هر سخنوری سلطه دارد.
« الغالبِ لِمقالِ الواصفین »
و هیچ سخنوری با جملات مدحی خود نمی تواند حق خدا را ادا کند.

— خداوند آشکار است ، دیدنی ست . رؤیت او به عجائب و تدبیر او در خلق عالم ، افعال او می شودنظاره کرد.
« الظاهرِ بعجائب تدبیرهِ للناظرین »
ظهور او به آفرینش و جهان هستی ست که گواه بر اوست.

— و خدا باطن است به کنه ذات خود.
« والباطنِ بجلالِ عزتِهِ عن فکرِ المتوهِمین »
جلالت او ، کنه ذات او نفوذ ناپذیر است که هر متوهمی در او فکر کند و بیندیشد ، نخواهد توانست.

— علم خداوند اکتسابی نیست « العالِمُ بلاَکْتِساب »
حقیقت علم الهی بُعد دارد ، علم او ذات اوست.
خود ، علم است از جایی کسب نکرده.

— علم او کم و زیاد شدنی نیست.« وُلاَزدیادِ »
بامرور‌ زمان علم او از یاد نمی رود و با تجربه و مطالعه بر علم خدا افزوده نمی شود.

برهان حرکت : حرکت یعنی تغییر ، علم خدا از حالتی به حالت دیگر تغییر و از نُه درجه به ده درجه برسد.
هر تغییری محرکی می خواهد، چه کسی به خدا علم آموخت ؟
ما فوق خدا کسی نیست. و این برهان حرکت در خدا راه ندارد.

— خدا علم خود را از جایی استفاده نکرده « ولاعلمٕ مَستَفاد »

— خداوند در خلق عالم تفکر ، طراحی ، شکست طرح نداشته تا به موجود ایده آل برسد.برای تقدیر و اندازه این عالم کبیر تدبیری خاص قرار داد بدون تفکر.
« المقدرِ لجمیعِ الاُمورِ بلا رَویَةِ و لا ضمیرٕ »
ضمیر ، رجوع به درون نداشت. برای تقدیر عالم به فکر . خیال خود تصور کند، به درون و وجدانیات خود. رجوع کند.هرگز اینطور نبوده و او علم محض است.
— حمد مخصوص خدایی که تاریکی اورا نمی پوشاند، ظلمت باعث عدم دید او نمی شود.« لا تَغشیٰهُ الظُلَم»

— خدا از نور هم نمی گیرد برای دیدن « ولا یَستَضیُ بالاَنوار»
نور باشد به اشیا برخورد کند، بازتاب نور از شی بر چشم، سبب دیدن با چشم سر است و این خصوصیت انسان است.
خدا برای دیدن نیاز به چشم ، نور و ابزار ندارد.

— خدا را شب تاریک نمی پوشاند، روز هم بر او تاثیر نمیگذارد.
« لا یَرهَقُهُ الیل و لا یَجری علیهِ نَهار »

روز نماد کهنه شدن ، پیر شدن ، سپری کردن روز گار، گذر عمر هیچکدام بر خدا تاثیر ندارد.خدا ذیل زمان قرار نمی گیرد ، زمان مخلوق خداست.

— خدا اینگونه نیست به سبب چشم ببیند . اخباری دریافت کند،
« لیسَ اِدراکهُ بالاَبصار»
انسان صبر میکند وقایع اتفاق بیفتد .رخداد را با خبر میشود و تاریخ را می نویسد.
انسان و تاریخ بعد از وقوع وقایع هستند.
ولی علم خدا قبل از اتفاق و از قبل رویداد خبر دارد.
علم به همه اشیا دارد قبل از خلقت.

اللهم اکرمنا بنور الفهم

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.

نام *

پست الکترونيک

سایت یا وبلاگ

پیام *

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

یا ، یا ، ، <strike> یا <s>، ، ، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، ، ، <a href="" title="">، ، <div align="">

کد امنیتی *

ارقام فارسی و انگلیسی پذیرفته می‌شوند

نظر بصورت خصوصی ارسال شود

پست الکترونیک برای عموم قابل مشاهده باشد

روزگارم #با_کـــریمان طی شده...

مدد ز غیر تو ننگ است یا علی مددی