خطبه 167 نهج البلاغه
موضوع: ویژگی های قرآن + حرمت مومن+ گاهی واجب است دل مسلمان را بشکنیم
یار علی
خلاصه خطبه ۱۶۷ :
تعابیر خیر و شر در قران :
خدای متعال کتابی نازل کردکه هدایت گر است.
کاملاً خیر و شر ، در آن تبیین شده.
این خیر و شر بیّن شده ،همان هدایت قران است.
«اِنّا هَدَیناهُ السبیلَ اِمّا شاکراً و اِمُا کفوراً انسان — ۳ »
ما به انسان طریق ( حق و باطل) ارائه نمودیم
مردم یا هدایت را میپذیرند و شاکر می شوند،
یا کفران میکنند.
اگر طالب هدایتید راه خیر را پیش بگیرید.
راه مستقیم که راه خیر و راه قران است، سرانجامش به بهشت است.
اعراض کنید از مسیر شر ، و سمت بیراهه نروید .سر انجام اهل شر به بهشت نمی رسد.
مصداق اتّم و بارز خیر چیست ؟!
واجبات !!!
کدام خیری بالاتر از انجام واجبات است.
واجبات را ادا کنید تا شما را به بهشت برساند.
مبادا بخاطر عمل مستحب ، واجبی به تاخیر بیفتد.
خداوند فضیلت بخشید حرمت مومن را ،
جایگاه و شخصیت مومن را ، بر تمام حرمتها ،برتری داد.
همه چیز حرمت دارد.
کعبه ، نماز ، و....
اما در مقایسه با انسان مومن ، مومن یک حرمت بالاتری دارد.
خداوند به سبب توحید و اخلاص، حقوق مسلمین را ، تضمین کرده.
کسی که موحد ومخلص است، از حقوق بالایی برخوردار است.
وخدا این گره و عقد را محکم کرده و کسی نباید آنرا باز کند .
اخلاص و توحید ، سبب رعایت حق است.
وعلت حفظ حرمت است .
باید حقوقش محترم شمرده شود.
به او اهانت ، وهتک حرمت ، جایز نبست.
تقوی داشته باشید : در مورد مردم ، و بلاد مومنین.
سرزمین و محیط زیست ،حتی چهار پایان ، حقوقی دارند و شما در قبال آنان مسئولید
«هو اَنشاَکم.مِنَ الارضِ وَاسْتَعْمَرَکُم فیها
هود - ۶۱ »
شما را از زمین پدید آورد .در روی زمین به عمران و آبادانی بپردازید.
همه امکانات زمینی فراهم شده ، تا روی پای خود بایستید، تولید کنید.
در آبادی بلاد و سرزمین کوشا و تلاشگر باشید.
تنها کسانی می توانند زمین آباد کنند که اهل ایمان و تقوی باشند.
«اِنما یَعْمُرُ مَساجِدَ اللهِ مَن امَنَ بِاللهِ و الیومِ الاخر توبه - ۱۷ »
آبادی مسجد به دست مومنین است
همان مومنین هم می توانند جامعه را بسازند.
اللهم اجعلنا من المتقین
در یک امر عمومی و همگانی تلاش کنید
این امر خاصه هم هست ،
این امور عامه و خاصه ،برای همه ،مسئلهْ مرگ است.به آن توجه داشته باشید.
آمادگی و مواظبت مرگ به دو دلیل:
— به گذشتگان خود دقت کنید، آیا نرفتند؟!
مردگان مقابل دیدگان شما هستند.
آنها که قبل شما رفتند منتظرند تا شما به آنها برسید.
— مرگ از پشت سر شما حُدی میخواند ،نغمهْ خوشی که با سرعت سوق می دهد،به نقطهْ پایانی که مرگ است.
تَخَفَّفُوا تَلْحَقُوا
بار خود را سبک و خفیف کنید، ملحق می شوید.
روی هم انباشته نکنید.
این وزر و وبال شما را خسته ، و زمینگیر میکند.
«ما لَکم اذا قیلَ لَکمُ انْفِروا
اثاقَلْتُم الی الارضِ اَرَضیتُم بِالحیوٰةِ الدنیا مِنَ الاخره توبه - ۳۸ »
چه شده بر شما ؟
هنگامی که گفته می شود بروید به راه خدا
به زمین چسبیده سنگین شدید.
به عوض آخرت به زندگی دنیا رضایت دارید
سبکبار باشید تا معطلی شما کمتر باشد.
تخففوا تلحقوا ....
خدا خیرتان دهد